Joanna, ja cie kracie... To dopiero zrządzenie....niesamowite
Kaoru, ja kończyłam socjologię, a potem przez 8 lat robiłam biżuterię ze srebra
Teraz mi się przypomniało, jak my z M. zaczynaliśmy. Na jakiejś imprezie, gdzie go poznałam przez tamtą babkę, wzięliśmy od siebie mail. Po jakimś czasie napisał do mnie, czy byśmy się spotkali, ja mu odp, że jestem na miesięcznym wyjeździe, wracam 22 grudnia, on mi na to, że na święta jedzie do domu, więc po nowym roku. Po nowym roku napisał, czy się spotkamy, ja mu, że tak i on mi napisał, że wtedy napisze jutro, jak i gdzie. I nie napisał przez 3 miesiące....Potem znowu go spotkałam na imprezie ale miałam go w dupie. Potem on mi opowiadał, że nie mógł zrozumieć, co jest: nie dość, że do niego nie napisałam, to jeszcze nie chcę z nim gadać i że ma w nosie wszystkie te nienormalne Polki...i że wraca do siebie... Ale wrócił do domu, przemyślał sprawę i zobaczył maila, w którym on do mne pisał, że napisze..... Prosił mnie o spotkanie i napisał, że jest głupi.....Wybaczyłam
Infreared, a kredyt to umowa życiowa.....nie ma drugiej takiej
I tak byli bardzo wyrozumiali stwierdzając tylko że normalni ludzie nie biorą kredytu po 3 spotkaniu, na początku myślałam że ich reakcja będzie bardziej... spektakularna. To była naprawdę miłość od pierwszego (no, drugiego) wejrzenia 
Po pół roku zamieszkaliśmy razem, a w styczniu Tż znów klęknął. Za rok ślubujemy. Jakby mi ktoś powiedział wcześniej, ż e jeszcze wyjdę za tego człowieka za mąż to bym go wyśmiała:D
I chodziliśmy tyle lat najpierw do jednego przedszkola, szkoły podstawowej, gimnazjum, liceum... Aż nagle przed maturami zaczęliśmy się spotykać na próbach do jakiegoś przedstawienia (ja śpiewałam, a on grał na gitarze z doskoku), przed parę taktów tańczyliśmy razem poloneza i TŻ w końcu zagadał czy bym mu nie pomogła przygotować się do matury z matmy.. No i tak jakoś się stało, że po maturach byliśmy już razem 