Co do zastrzyków to już chyba od świni zależy. Tostowi się tak je strasznie robiło, że aż płakałam - ale to były moje pierwsze. Nachos, co prawda był bardzo osłabiony i nie za bardzo miał siły by reagować, ale przy końcówce kuracji i tak robiło mi się mu zastrzyki znacznie lepiej i szybciej niż Tostowi.
Z doświadczenia wiem, żeby nie robić z tego "rytuału", żeby nie robić tego ciągle w tym samym miejscu (np, na stole), no i żeby świń nie widział strzykawki. Tost już tak skojarzył to wszystko, że nie dało się go dotknąć i przez miesiąc dochodził do siebie. A z Nachosem już było inaczej, a to na kolanach mu zrobiłam, albo jak M. go trzymał, no różnie, w każdym razie tak, żeby się nie spodziewał.
Dużo zdrówka dla Żurusia
Rano chyba nie udało mi się zrobić zastrzyku z penicyliny...Ale nie jestem pewna. Niestety nie mogłam dać na wszelki wypadek ponownie... Trudno, teraz do czwartku musi poczekać. Niestety z Żurkiem nie jest dużo lepiej. Właściwie tylko w sobotę było dobrze. I w niedzielę rano. Ale w nocy albo w ogóle nie je, albo bardzo mało. Spadł z wagi, było już wczoraj rano 840. Ma duże problemy z jedzeniem. ciągle ciamka. Warzywka niby skubie, ale bardzo opornie mu to idzie. Widać, że boli, że w ryjku coś przeszkadza. Dziś jeszcze bardziej. Kulek nie je, daję ratunkową tylko ze strzykawki, ale mimo 6 smaków, żaden mu nie pasuje. Do trawy podchodzi bardzo długo, wącha, chwyta ale puszcza, biegnie do drugiej kupki i tak przez kilka minut. W końcu na szczęście zaczyna jeść, ale też dużo ciamka. Ciągle chowa się pod materacyk. Myślę, że jeszcze kilka wizyt u weta nim dojdzie do siebie. Ale mam w pamięci Bunię joanny, ile i jak długo się z nią męczyła po operacji, i w końcu jednak wyszła na prostą. Mam w piątek kontrolę, ale chyba pojadę w czwartek. 
Myślałam, że już będzie tylko lepiej 
Starałam się nie kłuć w jedno miejsce. 
⬇
