PETRONELKA - świnka wielka DS

[zwierzur]

Ślepaczki czasem podchodzą do puchatej, zagadują i odchodzą. Po chwili słychać lament Petroneli. Rzucam wszystko. Lecę. Zaglądam do klatki: koleżanki wciągają sianko, a kudłata siedzi pod pięterkiem i drze się, jakby ją mordowali! Nic się nie dzieje! Ona chyba ma spóźniony zapłon!

[Dzima]

Ha ha ha jak moja Furia

[Monalisa]

Ojej. Biedny mały misu Ale może powolutku się nauczy co to świnki.

[zwierzur]

Mamy progres! Petronelcia pięknie ustawia się w wianuszku wokół michy z żarciem. Kwika sporadycznie, chyba bardziej nawykowo, niż wskutek stresu spowodowanego kontaktem z koleżankami. Nauczyła się obsługiwać poidło, ale nie pije zbyt wiele - podobnie z jedzeniem, choć częściej ją widać podczas konsumpcji. Zaczęła wychodzić spod pięterka i poleguje sobie na środku klatki. Bacznie obserwuje, co robią pozostałe prosiaki (głównie jedzą lub śpią ). Nadal jest świnką naziemną - ani razu nie wlazła na górę. Nie wchodzi w ogóle do domków, co nie dziwi, bo puchata jest niezmiernie. Może się martwi, że zepsuje sobie koafiurę. Zaczyna akceptować spokojne towarzystwo, z którym mieszka. Młodziutka jest, bo cóż to za wiek - raptem 2 lata. Będzie dobrze...

[jolka]

To raczej ja Ci tą świnię podłożyłam. Przyjadę, pogadamy, coś pomyślimy. Może ona odnajdzie się lepiej w mniejszym stadku?

[Dzima]

Lepiej właśnie do dużego stada, bo w duecie przyciągnie całą uwagę drugiej świnki, a tak jest jedną z tłumu i ich relacje i uwaga rozkładają się na więcej ryjków

[jolka]

może i masz rację Dzima, Tak czy siak to moja wina ta Petronelka wielka
ogarniaj się dziewczyno

[zwierzur]

Dziewczyna zrozumiała chyba w końcu, że inne świnki jej nie pożrą. Mogą już ślepaczki potykać się o grubaska bezkarnie, bez obaw o wywołanie muśnięciem scen dantejskich. Petronelka umie już podejść do człowieka w porze karmienia, dziób w górę zadziera prawidłowo i konsumuje z upodobaniem chyba wszystko. Głaskana grucha, gada, pomrukuje - pieszczoszka jak się patrzy! Z powodu loków i nylonowej struktury włosia dziewuszka sprawia wrażenie gigantycznie wielkiej, zwłaszcza przy chudzieńkich, drobnych staruszeczkach, z którymi dzieli klatkę. W weekend robimy wybieg stadny i zobaczymy, co na to Petronelcia. Oj, będzie się działo..., albo i nie...!

[zwierzur]

Wybieg był, choć nie tak go sobie wyobrażałam. Petronelci niespodziewane szczęście dosłownie spadło z nieba. Pochorowała się dziewuszka, która z samczykiem miała dziś jechać do DS. Po błyskawicznej konsultacji z nową Dużą, która przyjechała po świntuchy osobiście, puchata wylądowała na jednym kocu z chłopakiem, którego nie znała. Podeszła jak do swego, wylizała mu uszy - kastracik był zachwycony! Pojechali do DS razem. Farciara!

[Potargana]

Petronelka razem z Tarzanem przeprowadziła się do mnie do Lublina Dalsze losy świnki będę opisywała na ich wspólnym wątku z Esmą viewtopic.php?f=55&t=8194