Żurek *16.12.18. Alfik *10.12.15. Miecio i pieski

[Asita]

Na razie od soboty nie spadł jeszcze niżej, ale też w górę dosłownie o parę gram tylko, więc nie notuję tego jako polepszenie. Oczywiście dzisiejsze samopoczucie dobrze, byłam u chłopaków, wszystko w porządku. Zaczęłyśmy jednak dawać Żurkowi nieco płatków owsianych. Żurek bardzo je lubi, ale nie przesadzamy, max 1 płaska łyżeczka na dzień. Jeszcze poczekam do nast tygodnia.

[katiusha]

Płatki to dobry pomysł
Zurku, JEDZ, PIJ, TYJ!

[martuś]

Ludzka głupota nie zna granic

Mogłam mu odp że tak, że bez smyczy rzuca się i wygryza ludzkie krtanie

E tam krtań... Mogłaś powiedzieć, że od razu jajka odgryza

Żurek

[paprykarz]

Dlatego ja się nawet cieszę, że Toffi gryzie. Jak jakiś pajac puści psa albo wyciąga łapy to ma pozamiatane.

[Asita]

Homerciątko!!
https://youtu.be/2kwqqXgS5t0

[Siula]

Ale Homer ma dużo energii na wiosne I kwiatkami się przy okazji pochwaliłaś

[Anula]

Boski Homer Gdybym nie wiedziała to w życiu bym nie pomyślała, że nie widzi.
Asiu, wiem głupie pytanie, ale czy nie masz odruchu żeby go wołać w domu czy na spacerze, mimo że wiesz, że nie słyszy? Ja bym tak zapewne robiła.

[Asita]

Siula, no kwiatki takie kolorowe, że musiałam pokazać
Anula, nie mam odruchu - po prostu go wołam I normalnie gadamy do niego, na spacerze też Np. mówię :zły pies - jak coś zeżre z trawy... I podejrzewamy, że co nieco słyszy- czasem jak głośno zawołamy albo zagwiżdżemy, to uszy mu chodzą i patrzy (nie wiadomo gdzie ), czasem nawet się podniesie, ale idzie wtedy w zupełnie innym kierunku, więc słuch jest bardzo słaby. Najbardziej mi się podoba, jak jest otwarty balkon i stoi przed nim i patrzy...głowa w lewo, głowa w prawo, obserwuje o tak:

[Anula]

To taki śmiech przez łzy z tym oglądaniem świata na balkonie przez Homera. Ale pewnie czuje zapachy itd i wyobraża sobie co tam może na zewnątrz się dziać

[Asita]

Ja tam się śmieję jawnie. Zabezpieczam, co mogę przed zderzeniami (np u mamy elegancka zabytkowa maszyna do szycia jest obwiązana elegancko kocami ), przytrzymuję go za smycz, jak schodzimy ze schodów, robię, co mogę, żeby ułatwić mu egzystencję, ale generalnie jest wesoło. Np raz spotkałam sąsiadkę w windzie - wychodziliśmy na spacer -
i ona: oj staruszek, ile ma?
ja: nie wiem.
ona: ???
ja: nie wiem, jest ze schroniska.
ona: ojej, biedny, słabo widzi?
ja: nic zupełnie.
ona: ojej!!! (ton ubolewania okropny i przesmutny)
ja: a to nawet lepiej- nie widzi, jak wychodzimy z domu...
ona: ?/-?/-?
ale nie skumała żarciku...