Bunia- rozetka z Łodzi

[kimera]

Rozmawiam w sprawie adopcji z Aleks, która zarejestrowała się na forum, ale pisze tylko PW do mnie. Jest z Płocka, a tam bardzo trudno przeprowadzić osobistą WPA. "Wizyta" odbędzie się więc w trybie wyjątkowym, na podstawie tylko wiadomości i, jak liczę, zdjęć. Wszystko wskazuje na to, że będzie to dobry dom dla Buni.

[Aleks]

Potwierdzam - Bunia trafi do nas, już nie możemy się doczekać; mam tylko nadzieję, że dogada się z obecną lokatorką, dotąd nie łączyłam świnek, ale jako matka dwójki dzieci i opiekunka sporego zwierzyńca jestem zaprawiona w bojach, nie jeden raz musiałam godzić towarzystwo, nie brak mi też cierpliwości, konsekwencji i optymizmu

[kimera]

Bunia, a w tle nowe maleństwo, samiczka o tymczasowym imieniu Obi

[llenka]

sliczne dziewczeta

[kimera]

Mamy transport dla Buni! W czwartek pojedzie z panem z blablacar do Aleks.

[paulina501]

To wspaniałe wieści!
A jak Bunia reagowała na Obi?

[kimera]

Jak było widać na zdjęciach - prawie wcale. Obi-Tilia za to usiłowała wcisnąć się pod Bunię. Zero agresji.

[llenka]

cudownie!

[kimera]

Po prawie dwugodzinnym opóźnieniu, Bunia wyruszyła w drogę do nowego domu do Płocka. Bunia była dobrze opatulona w norkę i siano, więc nie zmarzła, ja za to owszem. Pan z blablacar stał w korkach i poważnie się spóźnił, niestety, zawiadomił mnie o tym, kiedy już byłam na miejscu spotkania. No i tak staliśmy sobie, albo siedzieliśmy, na zmianę, do zmroku.
W każdym razie, Buńka niedługo już spotka swoją nową opiekunkę, a także swoją towarzyszkę życia. Oby się szybko dogadały!

[Aleks]

Niestety, łączenie świnek okazało się porażką. Okazały całkowity brak zainteresowania drugą stroną, nie było wąchania ani przepychania, tylko od razu skoczyły na siebie z zębami. Nie było mowy, żeby je zostawić razem na wybiegu, tym bardziej, że oberwało mi się od Mimi do krwi, a ona nigdy tak mocno nie gryzła - zapewne myślała, że to Bunia ją dotyka (czasami zdarzało jej się delikatnie ugryźć, ale nie było po tym śladu). Noc spędziły osobno, ale obok siebie - i tu również brak zainteresowania.
Myślę, że trudno jest połączyć świnkę, która od dłuższego czasu żyła bez przedstawiciela swojego gatunku. Jedne na przyszłego towarzysza reagują panicznym strachem (jak Whisky) a inne agresją (jak Mimi). Trudno mi powiedzieć, kto jest głównym agresorem, ale bardziej ucierpiała Mimi - ma rozcięte ucho (wczoraj tego nie widziałam, bo uszko i futro dookoła jest czarne, a po bitwie rozdzieliłam dziewczyny i pozwoliłam im odpocząć), Bunia wyszła chyba bez uszczerbku. Dziewczyny najpierw zaczynały gadać, później szczękały zębami a na końcu to już latały.
Dziś ma przyjść wybieg z kratek i spróbuję je zapoznać tak, aby jedna drugiej nie zrobiła krzywdy.
Katastrofa