Poproś ją o pokazanie zastrzyku, mnie uczyła dr Kasia chyba? Nie pamiętam. Jak będzie miala czas, to pokaże.
To nie jest wielka filozofia, tylko trzeba się zdecydować, że się CHCE to zrobić i że to nie jest krzywda, tylko lek. Inna rzecz, że np Marcel nie da sobie zrobić zastrzyku gdy robi jedna osoba.
Z tym podawaniem leków to najwięcej zależy od podającego - nie może się denerwować, czy to kłujka, czy tabletka, czy syropek.
Dobrze jest wziąć zwierza na stół - na ręcznik np - i lewą ręką przytrzymać, a prawą wetknąć do dzioba i na każdy dziób się stosuje inną metodę. Można z boku, w tę przerwę między trzonowcami i siekaczami, można między siekacze, czasami trzeba rozewrzeć paszczę i narazić się na oburzenie.
Bardzo mocno trzymam, bo to już naprawdę za długo trwa choróbsko!
następnie wkładam strzykawkę między siekacze a trzonowce i sruuu. Nie ma przebacz. Plus staram się zmniejszyć nieprijatnost dodając czegoś smacznego do leku. 
Nie wzięłam wypisu, bo nie było czasu, no nieważne. Przerzuciliśmy się na zastrzyki... to chyba lepsze rozwiązanie, ale trudniejsze do wykonania... 
Sama bym się przymierzyła po dzisiejszym sukcesie, ale nie ma mi kto przytrzymać świń, więc pewnie przejdę się (na dwie raty, bo razem ich nie mogę zabrać) do najbliższego weta. Chyba, że ktoś chętny do pomocy by się znalazł? 
