PETRONELKA - świnka wielka DS

[zwierzur]

* Imię świnki - PETRONELKA
* Wiek świnki - ok. 2 lata
* Płeć - samica
* Numer adopcyjny - 5705
* Informacje dot. adopcji zwierzęcia - do adopcji do samiczki lub kastrata
* Status adopcji – DS
* Historia zwierzęcia - świnka oddana po śmierci właścicielki przez osobę, która nie mogła się nią opiekować



# miejsce, w którym przebywa świnka oraz u kogo – Warszawa, zwierzur.,
# informacje dotyczące diety: CC, siano w dowolnych ilościach i smakach, zioła i suszki wszelkie, warzywa wszystkie
# Kontakt do osoby, u której przebywa świnka: zwierzur PW lub mail: gagaciontko@interia.pl

Kto wydał zgodę na założenie wątku: pucka69

[zwierzur]

Petronelcia marnie je. Mało. Sąsiedztwo opycha się jakby spyżę widywało od wielkiego święta, a ta skubnie granulkę, zakąsi źdźbłem siana... Warzywa niemal nietknięte zostają w misce. Wzgardzona trawa leży praktycznie nie ruszona! Obmacana u weta, zebrane boby, pobrana krew. Zęby w porządku. Pasożytów nie ma, bo są już wyniki. Nieznaczne odchylenia od normy w zakresie MCV, MCH i glukozy. Kilogram puchu dokarmiam nieco, sama łaskawie okazała zainteresowanie płatkom owsianym i leniwie je pożarła, co do jednego. Na jednej łapce siedzi grzybek, usiłujemy go eksmitować za pomocą zaleconych przymoczek. Zwierz głównie leży, bardzo mało i niechętnie się rusza. Nic nie wprawia dziewuszki w stan ożywienia, mała najchętniej śpi. Obserwuję ją pilnie i najszybciej, jak to będzie możliwe, spróbuję dokoptować jej jakieś towarzystwo. Ona całe swoje życie mieszkała sama. Martwi mnie jej obecny stan. Nawet nie jest apatyczna, tylko taka... bierna, wycofana? Jak ją rozruszać?!

[Dzima]

[Dzima]

To ta co jadła psią karmę?

[porcella]

Do stada na razie nie można, ale myślę, ze za parę dni sąsiedztwo ją rozrusza trochę.

[Dzima]

[sosnowa]

Jaka cudna

[zwierzur]

Podłożyłam sobie świnię...
Postanowiłam podjąć próbę łączenia Petronelci z przedstawicielami jej własnego gatunku. Zwierz potruchtał między wieprze i obwąchiwał z niedowierzaniem napotkane egzemplarze. Pozwolił się obwąchać. Reakcja Petroneli, którą odczytałam jako zachwyt i oczarowanie na widok tylu świń, okazała się szokiem. Oszołomiona świnka przycupnęła w kąciku. Posiedziała chwilę w ciszy, jakby przetrawiała sytuację, a potem niespodziewanie rozpaczliwie się rozdarła. Na każdy ruch w pobliżu reagowała wrzaskiem. Zdezorientowane nieco stado zajęło się swoimi sprawami. Mimo to, z kudłatej paszczy rozlegały się okresowo histeryczne kwiki. Petronela nie zna innych świń. Jest nieśmiała i wystraszona, gdy się zbliżają. Zgroza!
Dopiero od wczoraj zaczyna nieśmiało wychodzić do miski, je trochę więcej, niż na początku, ale chwilami ogarnia ją paraliż i wrzeszczy. Bez powodu, bo koleżanki zachowują dystans - obie są niewidome. Socjalizacja potrwa...

[Dzima]

Niestety.... To jest właśnie efekt okrucieństwa wobec świnek i trzymanie ich osobno. Zniszczona psychicznie nie zna własnego gatunku.

[sosnowa]

Tak było na początku z moją Turbulencją[*], do końca życia, choć bardzo dobrze dogadała się Grawitacją [*] trzymała dystans, nigdy się nie lizały, nie siedziały obok bez jakiejś, choćby symbolicznej przegrody. Niemniej były razem. Przez dłuższy czas, kilka miesięcy wręcz, były wspólne wybiegi i osobne klatki obok siebie. Nawet za długo to trwało, z perspektywy patrząc. Niemniej podziałało.
Trzymam.