Doskonale wiem, jak bywa z łączeniami - czasami się nie da i już. Objawy bywają najróżniejsze, zwykle juz po pierwszej godzinie wiadomo, czy są szanse na związek. Podejrzewam, że Blusia żyła w ciągłym stresie i hałasie, u jolki zdołała się troszkę odchwycić, a tu następny stres, inna świnka - wcale nie malutka Agatka - ratunku, chcę umrzeć, a w każdym razie uciec. Poddała się przy zastosowaniu strategii trupa. Nie można wykluczyć, że po kilku tygodniach mieszkania obok siebie i powolnego zapoznawania coś by z tego wyszlo, ale prawdopodobieństwo jest mniej więcej pół na pół.
Poza tym nie wiadomo, co i kiedy się w śwince przestawia, że z tchórza staje się agresorem.
Jeśli podjęłyście taką decyzję i czujecie, że tak będzie dobrze - to wszystkiego najlepszego dla wszystkich zainteresowanych ludzkich i zwierzęcych. Fizia też znajdzie swoją drugą połowę!
E wytrzymywała reakcje F, wychodziła i prezentowała, że to JA tu byłam dłużej i JA będę rządzić. Owszem, F wyskakiwała z domku i dawała jej pstryczka w tyłek, ale E nie zamierzała oddać jej pola. Teraz jest tak, że to F jest na swoim i czuje się pewna. Choć klatka była dokładnie umyta, dostały nowy dry bed... nic to nie zmieniło. F uznała, że to jej i już! Czy jeśli trafiłaby na osobnika bardziej zdecydowanego, to użyje zębów bardziej boleśnie... nie wiem, ale obawiam się teraz tego. Wiem, że Fi E zżyły się, bo jak E była chora i na 1 dzień trafiła do osobnej klatki, to obie próbowały przedostać się do siebie. Jak ktoś zostawił niedomknięte okienko (nawet na górze), to hop i obie były razem, przywitały się... W wycieczkach po domu to E zawsze byłą przewodnikiem, F szła za nią. Zastanawiam się, co teraz. Blusi życzymy szczęścia z Agatką i Jolą 
