Przyjaciele Lorda Pontusa

[porcella]

Niestety.
Jantar odszedł, spokojnie, u boku Pontusa. Nie dal rady.

http://www.forum.swinkimorskie.eu/viewt ... 23#p203623

[silje]

Bardzo mi przykro
Obawiałam się, że tym razem niestety się nie uda..

[Jack Daniel's]

Widziałem go około 18:00... już się wtulali.

[porcella]

Głupio to zabrzmi, ale Pontus po powrocie do domu przez godzinę nie odchodził od miski... Zgłodniał z emocji, widać...
Potem pochodził naokoło i poszedl spać.

[diefenbaker]

Bardzo współczuje.... zrobiłaś wszystko co mogłaś. Miał kiedyś bardzo źle a u Ciebie był szczęśliwy. Przykro mi, że Pontus sam został, mądra świnka... dużo sił dla Was oboje

[JaAnia]

[Inez]

Pontus tak potrafi się przywiązać a kolejny raz musiał pożegnać przyjaciela

[porcella]

Powiem szczerze, że nie wiem, jak to jest naprawdę.
Wydaje mi się, że to przede wszystkim poczucie bycia szefem, alfą, odpowiedzialności za stado. Nie wiem, co się w tych świńskich głowach roi i układa. W każdym razie pocieszające jest, że Lord ma potężny apetyt -
- Ale dlaczego dajesz mi to, co niejadalne - czytaj: selera? - szepnął do mnie z wyrzutem.

[sosnowa]

Tego się bałam, ale teraz grunt to apetyt milorda, trzymajcie się kochani

[Inez]

Powiem szczerze, że nie wiem, jak to jest naprawdę.
Wydaje mi się, że to przede wszystkim poczucie bycia szefem, alfą, odpowiedzialności za stado. Nie wiem, co się w tych świńskich głowach roi i układa.

Być może i pewnie nigdy do końca się nie dowiemy, ale jakiś instynkt nimi kieruje (choć my wolimy wierzyć, że to przyjaźń, przywiązanie - a może )

W każdym razie pocieszające jest, że Lord ma potężny apetyt -

I niech tak zostanie