CAVIARNIA

Pisałam o niej w problemach z jedzeniem... niestety nie udało jej się pomóc... Ciumkała nadal soczki z pasją, próbowała już nawet skubać brokuła... ale spadała z wagi cały czas... nie była nawet bardzo osowiała... Pojechałam dzisiaj z nią do weta specjalisty do Chorzowa. Werdykt - koło trzonowca miała dziwny ropiejący, rozlazły guz. Nie do usunięcia. Być może złośliwy... postanowiłam uśpić ją u naszego weta dzisiaj. Już nie cierpi...

...a ja ryczę jak głupia jak tylko spojrzę na transporterek, na strzykawki, bobovitki, kaszki, a odruch każe co 2 godziny że to już pora nakarmić prosiaka, albo jak pozostała dwójka drze się o jedzenie... Wciąż pamiętam jakby to było wczoraj jak dziewczyny z forum organizowały transport dla moich dwóch piękności adoptowanych, jakie przerażone i pół-dzikie były i malutkie. A teraz przez chorobę non stop była na moich kolankach to zaczęła nawet wylegiwać się na kolankach i gruchotać ze szczęścia.

Przepraszam moje Słonko że nie mogłam Ci pomóc.

Bardzo mi przykro
Dla Nany

Dla Nany, już ją nic nie boli

Bardzo współczuję straty małego, świnkowego przyjaciela. Zrobiłaś dla niej wszystko co mogłaś, a ona to wspomnienie zabrała ze sobą za TM.

Kiedyś się spotkacie, tam, za Tęczowym Mostem...
Ulżyłaś Jej... Pomogłaś. A jednocześnie podjęłaś najtrudniejszą decyzję...
Trzymaj się
Dla Malutkiej

Pamięci Nany
Nanamko - trzymaj się!