CAVIARNIA

Co u Was słychać?

Dziś ok. godz. 3.00 Cheetos zmarł nam na rękach.

Od dwóch miesięcy walczyliśmy z niejedzeniem, od trzech tygodni była zdecydowana poprawa. Wczoraj Cheetos znów odmawiał jedzenia, był apatyczny, weterynarz zarządził korekcję zębów, zapisaliśmy się na środę...
Niusiek nie doczekał. Wzięłam go na nocne karmienie i jakby tylko na to czekał.
Nie ma mojego niuśka już.

nie wierzę, tak bardzo mi przykro. Taki młody jeszcze
Żadne słowa teraz nie podniosą cię na duchu, przykro mi. Tam gdzie teraz jest, je ogórka dowoli.

Jejku, aż mi serce zamarło, nie spodziewałam się tego przeczytać. Czytałam na FB o Waszych problemach. Chetosku...

Najgorsze jest to, że Cheetosek był zawsze tym, z którym nie było problemów, to Tazos wiecznie chorował.
Nie mogę się z tym pogodzić, bo cały czas myślę, co mogłam zrobić dla niego więcej i lepiej.
Jedyne, co mnie pociesza, to to, że teraz on jest szczęśliwy.
Ale klatka pusta.

strasznie mi przykro...

współczuję z całego serca........

Bardzo mi przykro. Doskonale znam ten moment, kiedy prosiek odchodzi na rękach. Nigdy nie zapomnę telepiącego się Tościka Trzymajcie się cieplutko.

Przeglądałam sobie wczoraj zdjęcia Cheetoska.
Pamiętam, jak na początku nie lubił ludzi, nie stał się z czasem miziastym prosiakiem, ale cieszył się na każdą oznakę zainteresowania, wystawiał pyszczek do głasków, każdą nowość trzeba było mu dać do obawąchania, leżakowanie z nami polegało na zwiedzaniu i niuchaniu. Cały czas ciekawy świata.
Perełka kochana.

A jak Tazosek po stracie kolegi? Pamiętam, że Nachos bardzo przeżywał, no i drapał się do krwi ze stresu...