CAVIARNIA

Teodorek dziś został zawieziony przez Ewę do dr Judyty i jest już zdrowiutki (miał infekcję dróg oddechowych), zostaje zatem ze mną do przyszłej niedzieli Muszę go jakoś utuczyć, bo bidok waży zaledwie 580g...dziś było 573..ale ma już swoje latka i schorzenia, więc łatwe to nie będzie, choć apetyt dopisuje
A dziś był ze mną w pracy.

Dzień dobry, mam na imię Teodorek. Mam wiele obowiązków w pracy, a są nimi: spać, dobrze spać i spać w różnych miejscach. Wykonuję też dodatkowe zadania, a są nimi: jedzenie. Dlatego dziś jestem w pracy, w sobotę, robię nadgodziny




Po pracy w domu dostałem wypłatę


i oczywiście potem musiałem odpocząć po pracy więc poszedłem spać


A to Miecio złożony w pół

o posz o posz.. jakie kudły piękne ma ten zapracowany proś

zawsze czuję ból w krzyżu jak widzę jak się świnki tak w pół składają

Miecio

A Teodorek to czyj? Ewy i Michała?

Martuś: tak
Dortezka: kudły piękne, ale nie lubią dotykania...

Ten rok to chyba będzie ostatni rok Homerka. W listopadzie będzie 3 lata, jak z nami będzie. Wczoraj i dziś wymiotował. Myślałam, że znowu trzustka, ale apetyt zachowany, brak apatii. Znosi go okropnie na prawo, jak go nie trzymam mocno na smyczy, to zaczyna zataczać kółka aż w końcu kręci się w kółko. To może być nawrót zespołu przedsionkowego. Neurolog wtedy mówił, że to może wrócić, ale już nie tak mocno skoro tarczyca już była pod kontrolą. Poza tym zmian zwyrodnieniowych na rtg nie ma. Po prostu bardzo mocno go boli. Dostaliśmy jakieś super nowoczesne leki p/bólowe, które ponoć działają na jakieś inne receptory i przez to nie szkodzą nerkom i wątrobie. No, bo z wątrobą źle.. Kilka msc temu wetka zobaczyła twór ok 3cm. Od tamtej pory urósł do 5cm... Od tego też mogą być wymioty, bo przez powiększenie wątroby przesunął się nieco żołądek. Postanowiłam jednak nie robić biopsji, bo tego się nie da ani operować ani leczyć. Nie da się tego też zatrzymać. Teraz pozostaje nam czekać...jak będzie rosło, to w końcu pęknie i wtedy wiadomo, na co mamy się szykować. A póki co mam mu dawać brain active na zespół, p/bólowe, żeby sobie jeszcze jako tako pochodził i częściej a mniejsze porcje jedzenia, żeby nie zwracał. Nic więcej nie mogę zrobić dla niego. No cóż, jakiś powód odejścia z tego świata musi być...oby nie cierpiał

Asita pisze: Dortezka: kudły piękne, ale nie lubią dotykania...

chyba bym i tak zaryzykowała strzała zębem.. albo moczem

przykro się czyta to co piszesz.. chociaż z drugiej strony sama już nie wiem co lepsze. Mieć świadomość i przygotowywać się do tego dnia (da się w ogóle??) czy jak się to dzieje bez uprzedzenia. Chyba każde odejście przyjaciela boli tak samo mocno.
Mimo wszystko mam nadzieję, że Homerowi będzie dane jeszcze z Wami pobyć.

Ale co Homerek sobie pożył w ciepełku i wygodzie na starość to jego, i tego się trzymajmy

Homerku
Te leki to pewnie cimalgex? Jeśli tak to są na prawdę super i oszczędzają wątrobę.

martuś pisze:Homerku
Te leki to pewnie cimalgex? Jeśli tak to są na prawdę super i oszczędzają wątrobę.

Nie Martuś, galliprant. Dostałam na 6 dni i mam zobaczyć czy jest efekt. Jak nie będzie, to mam zrobić tydzień przerwy i podać inny -previcox.

Dortezka, ja niby jestem na "ten dzień" przygotowana od kiedy mam Homera, on od początku był stary, ślepy i chory.. I zawsze, jak o tym myślę, to jest w porządku. Ale jak staję przed faktem (a z Homerem stawałam już kilka razy przed takim faktem) to mnie tak ściska, że nie mogę... A niby to tylko kundel ze schroniska..

A to nie znam

Można się nastawiać, można się "pogodzić". Ale jak przychodzi co do czego, jest pogorszenie to człowiek się stresuje i martwi żeby jednak udało się małego przyjaciela postawić na nogi i wyrwać śmierci... I nie ważne czy to kundel ze schroniska czy rasowy na kilka tysięcy, czy był z nami rok czy 20 lat

Za Homerka!