CAVIARNIA

Wiem, co czujesz, bo u nas wszystko zaczęło się od Karinki i Karmelki, których już też nie ma. Zrobiłaś wszystko żeby Żurek miał dobre życie. Daj sobie czas na wyciszenie się. Wiem, że boli, ale idź z Migiem na spacer, przytul Homera, daj Mieciowi coś dobrego. Albo rzuć się w wir świecznych przygotowań. Byle nie myśleć za wiele

Asita doskonale Cię rozumiem Ja też mogłam tylko patrzeć jak Nala odchodzi... I nic więcej nie mogłam zrobić oprócz przytulenia jej i szeptania do ucha żeby się nie bała... To są strasznie emocjonalne chwile aczkolwiek ja się "cieszę", że mogę przy nich być... Jakoś tak lżej mi się pogodzić z odejściem...

Asita przeczytałam to co napisałaś i tak jakbym czytała o sobie i Cwaniaku
Daj sobie czas, czas na żałobę i płacz...

Jadę z Myszą na krew i rycze w taxi. Tak mi zal Zurka , tak boję się o Myszkę. Moja mama mówi po co ci te zwierzęta. Tyle emocji...tyle łez. Ale ja myślę że wszystko ma swój cel. Asita

Asita przeczytałam to co napisałaś o Żurku i jestem pewna, że zrobiłaś dla niego wszystko! Dbałaś o niego, reagowałaś wszystko, znałaś go i byłaś w stanie obserwować jego samopoczucie. Byłaś z nim cały czas, uszanowałaś jego potrzeby - takie jak brak potrzeby głaskania. Jak to przeczytałam - właśnie tą część to bardzo się wzruszyłam, bo nie każdy pewno byłby w stanie uszanować w takiej sytuacji charakter swojego zwierzaka. Zrobiłaś dla niego wszystko!

Miecio: Panie Homer, chciałbym zmienić płeć i zostać pieskiem, ale we wniosku jest napisane, że muszę mieć ogonek. Czy nauczysz mnie nosić ogonek? I chyba mam za mało cycuszków...

Asita pisze:Miecio: Panie Homer, chciałbym zmienić płeć i zostać pieskiem, ale we wniosku jest napisane, że muszę mieć ogonek. Czy nauczysz mnie nosić ogonek? I chyba mam za mało cycuszków...

A Homer na to "Czekaj Miecio, niech no rzucę na Ciebie okiem.."???

Miecio ma się dobrze. Jest obłaskawiany...

Miecio
Miziaki u Pani Mamy
Pozdrawiamy

tak się zszokował że zapomniał przeżuwać