CAVIARNIA

Pomijając moje stadko - miałam rok na podwórku stado kotów. Dosłownie stado - było ich minimum 15. Rządził nimi jeden wielki kocur. Żyły zgodnie, leżakowały na podwórku. Czuły się bezpiecznie, wyraźnie to było widoczne. Skoro w naturze koty utworzyły takie stado to oznacza, że w warunkach domowych też tego potrzebują.

Moim zdaniem koty nie lubią żyć w ciasnych grupach, to jednak samotnicze drapieżniki. Doskonale się jednak przystosowują do różnych warunków i potrafią tworzyć grupy, dla bezpieczeństwa swojego lub potomstwa. Koty lubią towarzystwo, ale tylko wtedy, kiedy same go szukają. Bardzo często, jeśli w domu jest kilka kotów, ci najmniej jeden jest terroryzowany i bardzo nieszczęśliwy. Jeśli mają dość miejsca, dzielą się terytorium i mają swoje miejsca i ścieżki.
Kotki w sposób naturalny są bardziej skłonne do współpracy, bo bywa, że w naturze razem wychowują kocięta. Muszą ich bronić - nota bene, największym zagrożeniem dla małych kotków jest obcy kocur, tzn ten, który nie jest ich ojcem. To jest to samo zjawisko, co u lwów.

Ale jednak lwy żyją w stadach Nie zgodzę się z tym, że to samotnicze stworzenia. Jestem "zakociona" już od dawna i praktycznie od zawsze mam u siebie minimum 2 koty. Widać w nich ogromną różnicę, w szczególności podczas etapu dojrzewania.

Podły może być tylko człowiek.

Dlaczego?

Panna Fiu Fiu pisze:Podły może być tylko człowiek.

Zgadzam się. Ludzie są jak kleszcze.

Olek pisze:Dlaczego?

Bo według definicji słowa "podły" czyn musi być świadomy aby uznać go za podły.

Ja co do kotów mam mieszane uczucia. U nas zawsze były koty i nawet je lubiłam, aż w końcu trafiłam na takie egzemplarze, za którymi nie przepadałam, ze wzajemnością zresztą. Dużo od ich charakterów zależy

Ja mam kocicę i kocurka. Obydwoje wykastrowani, bardzo kontaktowi, skłonni do zabawy, tulenia. Chyba dobrze trafiłam

My zawsze mieliśmy wredne kocury, które się nie chciały z nikim przyjaźnić :/