CAVIARNIA

Arya90 pisze:Szkoda, że frędzle nie będą z wami mieszkać. W sumie to czemu taka decyzja jednak?

No...to pisałam wcześniej, że M boi się o swoje reakcje... Faktem jest, że może gdybyśmy nie przeprowadzali ich do mamy, to ciągle byłby z tym "alergenem" i jakoś może organizm by przywykł. A teraz, po takiej przerwie, za każdym razem jak jedziemy do mamy, to M kicha i charczy, jak siedzi z nimi za długo, to zaczyna bardzo źle oddychać. Potem ze 2-3 dni dochodzi do siebie, zanim zacznie oddychać normalnie. M mówił, żebyśmy spróbowali, ale on nie chce, żeby po tygodniu trzeba było ich z powrotem odwozić. To mu powiedziałam, że to w ogóle nie ma sensu, bo po tygodniu to on będzie umierał, a polepszyło by się może dopiero po kilku lub kilkunastu tygodniach. A ten tydzień nic nikomu nie da. No i tak zostało. Mamie jak powiedziałam, to się ucieszyła... No to będę do niej jeździć i nocować raz na kilka dni.

A wczoraj rzuciłam frędzlom na wieczór po kolacji norkę, bo wyschła. Nie mogą mieć norki non stop, bo Żurek włazi do niej i siedzi tam godzinami i nie wychodzi podjadać... Wtedy troszkę spada z wagi. Więc tylko raz na jakiś czas dostaną norkę. No i wczoraj norka była zapodana i Żurek od razu zaczął ją niuchać intensywnie (pewnie wyczuł swoje siuśki ) i wlazł do środka z okropnym kwikiem. Mościł się tam i ciągle kwiczał i zawodził Zbliżył się aż Alfredo z tego wszystkiego (a siedział na pięterku) i wtedy Żurek jeszcze głośniej zaczął kwiczeć W końcu zakutał się w środku i umilkł... Alfredo poszedł spać na pięterko Żurka....

No widzisz jaka miłość do norki
Zostaw norke i tam mu podtykajcie jedzonko

Żurek pewnie kwiczał: "Norko! Wróciłaś! Kocham cię!!!"

Wyznawał jej miłość i ochrzaniał za nieobecność

Phahahaha! Jak to musiało przepięknie wyglądać!

Wczoraj przy kolacji Żurek dał po nosie Alfredowi, a ten czort mały upierdliwiec nic sobie z tego nie zrobił. W związku z czym Żurek opuścił swoje pięterko, po czym Alfredo też zszedł... Potem Żurek na dole jadł zielonkę z miseczki i Alfredo też musiał jeść z tej samej. Żurek strasznie się obruszał, ale nie odchodził. Tzn odwracał się, żeby listek dokończyć, ale potem znowu odwracał się do miseczki, żeby wziąć kolejny. A tam dalej Alfredo. Żurek znowu się obrusza, ale nie odchodzi. I tak na nerwie Żurek jadł, ale nie odchodził. A Alfredo zupełnie nic sobie z tego nie robił....
W ogóle to zauważyłam, że u nas to już w ogóle nic nie daje kładzenie 3 misek z żarciem, po kilka gałązek suszków w różnych miejscach.... Alfredo zawsze je to, co Żurek. On musi jeść tą samą gałązkę pokrzywy. Z tej samej miski. Na tym samym pięterku... Czasem mu pokazuję: TUUU...tu masz drugą miskę, OBOK.... Ale nie. On musi z Żurkiem. Do tej norki to też by pewnie wlazł z Żurkiem

Taka jednostronna miłość

zupełnie jak moje dziewczyny...każdej daję taką samą porcję tego samego. Tasia od razu wcina a Felicja posmakuje swoją porcję i skrada się do Tasi, bo przecież ona z pewnością dostała coś lepszego....Tasia zaczyna wrzeszczeć: to moje! nie dam! ale Felicja w tym czasie kradnie jej jedzonko i ucieka w najodleglejszy kąt i zajada to co ukradła...a Tasi trzeba podetknąć porcję Felicji, bo z chorymi tylnymi łapkami ciężko jej gonić złodziejkę
a do norki, którą wygrałam dla nich w konkursie wpakowały się obydwie.... wrzeszczały, bo im ciasno było, ale zadna nie chciała odpuścić....nawet kiedy Tasia właziła do niej tak, że tarasowała ciałkiem wejście to Felicja właziła na "dach" norki i tak obie z niej korzystały w tym samym czasie...

Asita pisze:

Arya90 pisze:Szkoda, że frędzle nie będą z wami mieszkać. W sumie to czemu taka decyzja jednak?

No...to pisałam wcześniej, że M boi się o swoje reakcje... Faktem jest, że może gdybyśmy nie przeprowadzali ich do mamy, to ciągle byłby z tym "alergenem" i jakoś może organizm by przywykł. A teraz, po takiej przerwie, za każdym razem jak jedziemy do mamy, to M kicha i charczy, jak siedzi z nimi za długo, to zaczyna bardzo źle oddychać. Potem ze 2-3 dni dochodzi do siebie, zanim zacznie oddychać normalnie. M mówił, żebyśmy spróbowali, ale on nie chce, żeby po tygodniu trzeba było ich z powrotem odwozić. To mu powiedziałam, że to w ogóle nie ma sensu, bo po tygodniu to on będzie umierał, a polepszyło by się może dopiero po kilku lub kilkunastu tygodniach. A ten tydzień nic nikomu nie da. No i tak zostało. Mamie jak powiedziałam, to się ucieszyła... No to będę do niej jeździć i nocować raz na kilka dni.

A wczoraj rzuciłam frędzlom na wieczór po kolacji norkę, bo wyschła. Nie mogą mieć norki non stop, bo Żurek włazi do niej i siedzi tam godzinami i nie wychodzi podjadać... Wtedy troszkę spada z wagi. Więc tylko raz na jakiś czas dostaną norkę. No i wczoraj norka była zapodana i Żurek od razu zaczął ją niuchać intensywnie (pewnie wyczuł swoje siuśki ) i wlazł do środka z okropnym kwikiem. Mościł się tam i ciągle kwiczał i zawodził Zbliżył się aż Alfredo z tego wszystkiego (a siedział na pięterku) i wtedy Żurek jeszcze głośniej zaczął kwiczeć W końcu zakutał się w środku i umilkł... Alfredo poszedł spać na pięterko Żurka....

Aha szkoda.
Sorki, jeśli przegapiłam, że pisałaś, ale bywam na forum ostatnio dorywczo (raz dziennie, albo nawet raz na 2-3 dni)i kurczę nie nadrabiam wszystkiego, bo po prostu nie daję rady, tylko mniej więcej staram się być na bieżąco z waszymi wątkami

Skoro Twój M chce się poświęcić i spróbować to nie myśleliście żeby na jakiś czas przenieść się do mamy? Tak mi tylko przyszło do głowy to napisałam ale wiem, że nie lubisz poruszać tego tematu...

Jak czytam historie z życia Twoich frędzelków to mam wrażenie, że zachowują się jak rodzeństwo Żurek - starszy brat i Alfred - młodszy, który zawsze musi robić to samo co starszy w związku z czym bardzo tego starszego denerwuje