Onufry z Ultą DS[T-ń]

[Eris]

Są! Dojechały!

[Dzima]

Wiem! Dostałam zdjęcie!!

Bardzo się cieszę... Dziś odpoczną a jutro zaczną zwiedzać salony

[Eris]

[Dzima]

Eris rozumiem że będziesz łącznikiem i wrzucisz czasami zdjęcia pary

[Eris]

Dzima, no raczej

A Onufry pozdrawia ze swojego domu

[Dzima]

Doopa zlepiona z dwóch świń... Czarnej i białej

[Eris]

No, taki cielaczek

Ulta zajęła drewnianą chałupkę, biega, eksploruje i bezustannie gaduli pod nosem Jedzą, bobczą. Wszystko wygląda dobrze.

DS oczywiście wykonał już sto pytań do...

[Joanka]

Ulta mocno goni Onufrego? Ona ma swój indywidualny sposób na okazywanie miłości - najpierw go pogoni, a później kładzie się i przytula do niego

[Eris]

A więc do rzeczy:

Wygląda na to, że małżeństwo już się całkiem nieźle zadomowiło w nowym domku. Nie uciekają na oślep, dają się miziać DS nazywa je Ulka i Onyś.

Po przyjeździe Ulka jako pierwsza zajęła sobie drewniany domek i do dziś nie odstąpiła go Onysiowi Chłopcu zostały więc polarkowe norki, ale nie wygląda na niezadowolonego z tego powodu.

Onyś jest bardzo spokojny i uległy. Całe dnie spędza leżakując w norce bądź wietrząc się na niej. Ulka co jakiś czas do niego galopuje, nagada mu świńskich rzeczy i wraca do siebie. Biegnąc po jedzenie potrafi przebiec po śpiącym Onysiu, który na to wszystko przystaje ze stoickim spokojem

Świnki są spokojne, zainteresowane Dużymi. Panuje pomiędzy nimi zgoda, nie było żadnego nowego ustalania hierarchii. Czegóż więcej w takiej sytuacji można sobie życzyć oprócz zdrówka?

[Dzima]

Panuje pomiędzy nimi zgoda, nie było żadnego nowego ustalania hierarchii.

I nie będzie nowej hierarchii, bo w tym związku twardą łapą rządzi Ulta.