CAVIARNIA

Mój tylko piątkę przybija - jedyne czego go nauczyłam. Ale to piesek do towarzystwa i na kolanka.

a czy używał ktoś z Was smyczy ringowej? bo polecili nam ją do nauki chodzenia przy nodze.

Mój Toby był na początku tym uczony w schronisku. Jednak szybko zrezygnowali bo się podduszał a efektu nie było. Używam zwykłej smyczy i szelek i efekty są.
A chodzenie przy nodze wymaga ogromnej koncentracji ze strony psa, raczej na całym spacerze tak nie pociągnie

Ringówka do nauki? Nie słyszałam o takiej metodzie. Nie sądzę, żeby była wygodna przy ciągnącym psie (jeśli o takiego chodzi). Już lepiej półzaciskowa obroża i normalna smycz
A jeśli chodzi o chodzenie przy nodze, jako ćwiczenie, to cienka smycz będzie najlepsza. Moje psy mają osobne smycze do obedience - dość długie i cieniutkie. Kojarzą z nimi właśnie sportowe chodzenie przy nodze (przynajmniej jeden, suka dopiero się uczy łączyć ćwiczenia).

i przy okazji przedstawię "swoją" trójkę.

Nikon - typowo mój pies. Adoptowany, pies z problemami (agresja). Mała bestia, dzięki niemu zainteresowałam się szkoleniem psiaków. Stawiam z nim pierwsze kroki w agility oraz rally-o i rekreacyjnie bawimy się w obedience (na zawodach tej dyscypliny nigdy z nim nie wystartuję). Jest bardzo aktywnym psiakiem, uwielbia biegać przy rowerze i chodzić na długie spacery.



Dasza - suka rasy mały wyżeł munsterlandzki. Adoptowana od myśliwego. Nie jest moim psem, ale chwilowo ze mną mieszka.
Uwielbia obedience, tropienie i aportowanie.



Fero - pies w typie rasy wyżeł weimarski. Adoptowany. Nie należy do mnie, ale ze mną mieszka. Ma już swoje lata, choroby zmuszają go do biernego spędzania czasu. Lubi jeść i być głaskany.

Mój pierwszy pies chodził na początku na zwykłej smyczy, potem dostał automatyczną - w sumie nie był, aż tak specjalnie uczony chodzenia przy nodze, ale on był bardzo posłuszny, chodził bez smyczy i słuchał, przez ten czas co go miałam uciekł mi tylko raz.

Panna Fiu Fiu pisze:A chodzenie przy nodze wymaga ogromnej koncentracji ze strony psa, raczej na całym spacerze tak nie pociągnie

Mój drugi pies, czyli ten którego mam teraz, to nawet 2 min nie wytrzyma by iść spokojnie, nie rzucać się, nie ciągnąć itd.
Marcelina , ładne psiaki. A ten Nikon, to ile ma? Bo wygląda trochę na szczeniaka, ale może tylko wygląda. Mój jeden proś od początku wyglądał jak niemowlaczek i teraz też, pomimo, że już taki mały nie jest.

Fakt, dla niektórych psów grzeczne chodzenie na smyczy jest wyzwaniem. Nikon i Fero chodzą na luźnej smyczy i nie ma z nimi problemów. Ale Daszę to przerasta Jak powie jej się "równaj" to trzyma się nogi, ale nie o to chodzi w spacerze Najlepiej działały na nią sesje z kolczatką (tak, umiem jej używać. Nie, nie traktuję jej jako obrożę spacerową), teraz zaczyna ogarniać, że jak czuje nacisk na obroży to należy się cofnąć.

Majka, Nikuś ma ok. 5 lat (na zdjęciu 4) Reszta po 7.

Toby chodzi na luźniej smyczy, czasem zdarzy mu się pociągnąć ale zatrzymanie się dla niego jest największą karą Nie wymagam od niego chodzenia przy nodze, no chyba że jesteśmy w tłumie to się nawet sam grzecznie trzyma

W ogóle kolczatka to była stworzona w innym celu... miała chronić nasze zwierzę przed rzuceniem się innego psa/lisa na jego szyję, dlatego kolce powinno się nosić na drugą stronę a niektórzy noszą tak by kolce raniły jego własnego psa...

My spacerujemy na szelkach. Co do smyczy to mam ich przeróżne rodzaje, bo każda lepiej sprawdza się w różnych sytuacjach Papi od małego był na automacie i ładnie chodzi na smyczy, wie kiedy ma iść grzecznie przy mnie a kiedy pozwalam mu łazić w swoją stronę Wszystko kwestia wychowania, to tak jakby obwiniać miskę za to że pies jest gruby
Co do ringówki to takową też posiadamy, Papi zaraz po jej założeniu idzie i prezentuje się dumnie jak champion, również kojarzy smycz z konkretnym zachowaniem
Jeśli chodzi o kolczatki, zaciski, OE etc. to cóż, co człowiek to opinia, ja jestem raczej przeciwna, kwestia sporna. Z tego co wiem od znajomych to często na psach z początku robiły wrażenie, ale potem 'znieczulały' się na to i ciągnęły nawet na kolcach. Wychowanie i konsekwencja przede wszystkim, sprzęt psa nie wytresuje

Ja uznaję kolczatkę, gdy jest narzędziem treningowym a nie obrożą. Używam jej w ostateczności i tylko przy pracy z psami o mocnej psychice (np. Nikona można by zniszczyć kolczatką). W przypadku Daszy metoda na "drzewko" (po pociągnięciu zatrzymujemy się, a gdy smycz się poluzuje, ruszamy dalej) absolutnie się nie sprawdziła. Za to kilka razy nagrodziłam cofnięcie się od dotyku kolców, po czym założyłam obrożę - pies zauważył, że da się iść bez wyrwania ręki. Nie jest idealnie, ale teraz nagradzam cofanie się od obroży i chwilę grzecznego marszu.

Kolczatka to temat-rzeka, ile ludzi tyle opinii

Ja zawsze mówię tak - staram się by moje zwierzęta żyły tak jakbym ja tego chciała. W poczuciu bezpieczeństwa, z odrobiną wolności ale z dyscypliną. Kolczatki do szkolenia nie używam, bo my się szkolimy pozytywnie, dostaje nagrody za ekstra zachowanie a negatywne zachowanie pierw neguję krótkim "nie"/"hej"/"ej" (wszystko o podobnym brzmieniu) a potem olewam. Tak nauczył się nie gonić ptaków na dworze i wypluwać "cudowności" które znajdzie na ziemi.