CAVIARNIA

Ja skończyłam filologię włoską, licencjat z nauczania, magister z tłumaczenia. Dodatkowo jestem technikiem obsługi ruchu turystycznego... Nie znalazłam pracy w zawodzie... Nie ma Pani doświadczenie prócz praktyk, mówili... A skąd mam mieć skoro nikt nie chce dać szansy... Znalazłam pracę w korporacji w dziale finansowym, skończyłam kurs z księgowości i obsługuje włoską firmę. Nie jest to praca marzeń, ale wypłata jest lepsza niż w turystyce np... Jedno jest pewne, drugi raz na filologię bym nie poszła...

No tak, to nigdy nie wiadomo jak się w życiu ułoży. Prawdą jest, że bez doświadczenia ciężko jest cokolwiek dostać, bo każdy chce, żeby to doświadczenie było.

Pokręcone to życie. Kati, a Ty kiedy to wszystko zdążyłaś? Assia chyba każdy po czasie by zrobił inaczej, chociaż zawsze szukam jakiś plusów w swoich życiowych wyborach Arya powodzenia- dobrze robić to co się chce i lubi. Był czas,że lubiłam swoją pracę, ale po 15 latach mam już dość. Chyba czas się zebrać i coś zmienić( jeśli mnie ktoś jeszcze zechce w tym wieku ), ale najpierw chyba kredyt na mieszkanie póki mam pracę na stałe

Coś z tym wiem, że bez doświadczenia jest ciężko z pracą-ale z drugiej strony jeśli już Cię przyjmą, to też możesz mieć pod górkę...chyba, że trafisz dobrego dyrektora i miły pomocny personel Ja jestem na etapie 1 poważnej pracy, szkoda tylko, że już się na niej przejechałam.

Oczywiście, że są plusy moich studiów... Np. dzięki znajomości włoskiego i technikowi w turystyce poznałam mojego narzeczonego Ale jeśli chodzi o rynek pracy są lepsze wybory studiów

Arya gratulacje! ale faktycznie ciężko brzmi to co masz robić.

Kati no właśnie.. tyle się u Ciebie wydarzyło
Ja niby w zawodzie ale w sumie żałuję, że to mój zawód.. też myślę żeby iść w inną stronę ale z kredytem na głowie i Pipkami do wykarmienia trudno mi się jakoś spiąć.. gdzieś tam jest strach, że za dużo zależy od stałeś wypłaty (no dobra, nie jest ona stała bo są mega opóźnienia ale w końcu jednak się na koncie pojawia..)

No sorki kobietki, wiekowo was przerastam Koniec studiów - 2002, trzy miechy w geodezji, trzy lata nauczania - 2005 koniec nauczania, od 2006 na szkole wojskowej i w woju..I zaraz mi 10 rok w woju pyknie..37 lat LIfe is short..Nie czuje się ale licznik zap....ala..

No bez przesady Kati...a już myślałam, że masz 50 na karku Ale to oznacza dla mnie tylko jedno.....- idę do wojska, teraz jest mój moment I w Twoim wieku będę na tej samej pozycji
A M. zawsze chciał być nauczycielem. Skończył humanistykę i filologię i po studiach zaczął uczyć. I tak sobie uczy aż do teraz...czyli jakieś 15 lat A mój brat od urodzenia chciał być kierowcą autobusu i nim był od...16 roku życia, jak tylko mógł zacząć legalną pracę jako konduktor (i kierowca dawał mu po godzinach prowadzić), a teraz ma 39 lat i nadal jest kierowcą

HA HA HA!! Działaj Asita! Armia czeka!

ja też chcę do woja też! tylko się boję, czy fizycznie dam radę..

kati.. to jesteś 7 lat tylko starsza, więc o przerastaniu bym tu jakoś mega nie mówiła