Pokemonka, Pruszcz Gdański, Adopcja Wstrzymana
: 22 kwie 2015, 17:12
Imię świnki: Pokemonka
Wiek świnki: podobnież 7 lat, inne źrodło podaje że 4. Ja stawiam, że to bardzo wyniszczona 5 latka
Płeć świnki: samiczka
Adopcyjny numer świnki: 1961
Miejscowość, w której przebywa zwierzę, oraz u kogo: Juszkowo, Snajperka
Historię zwierzęcia, przebyte choroby: została przywieziona mi od dziewczyny chorej na schizofrenię dwubiegunową. Obecnie w trakcie diagnostyki
Informacje dot. diety: w trakcie poznawania.
Stan adopcji: Adopcja Wstrzymana
Kontakt do osoby, u której przebywa zwierzę: Snajperka PW, biuro@zbratemmniejszym.pl
Kto wydał pozwolenie: Mysz
Dodatkowe informacje:
Pokemonka miała ruszające się zęby, wypadające i skołtunione, oraz poklejone futro, pazury aż zakręcone i wagę ok. 450g gdy do nas trafiła (ważona była przez ścierkę i worki foliowe, więc waga była o kilka gram podwyższona przez to- a bałam się ją postawić po prostu na wadze. Od razu miała hipotermię, z którą walczyliśmy przez 2-3 dni (temp. 36,1-36,7 raz spadła do 35,6).
Futro miała sklejone gównem, ropą i bóg wie czym jeszcze. Śmierdziała strasznie. W uszach miała coś co wyglądało na rozmoczonego bobka
Mieszkała sama w 100 u mnie, aż do chwili, w której jej stan poprawił się na tyle, aby podjąć próbę przeniesienia jej do moich świnek- liczę się z tym, że ten proś już zostanie u mnie na stałe. Jest stara i nie wygląda jak normalna świnka morska, a właśnie jak jakiś pokemon, który uciekł z pokebolu i szwendał się sam, zapomniany długo po lesie.
Futro zostało wycięte, pazury skrócone, dwa razy dziennie podaje witaminy i minerały. Łapki zaczynają wyglądać w miarę normalnie- choć super normalne to nie będą- ma zdeformowane paliczki. Łapki wyglądają jak by były powyginane nienaturalnie. Bobkuje już normalnie. Po odrobaczeniu postanowiłam ją połączyć z moimi prosiakami (wet wykluczył choroby, wszoły itd. więc moje są bezpieczne), ponieważ Dziewczyna stała mi na prętach i domagała się kontaktu bardzo wyraźnie. Po połączeniu jej z moimi zaczęła rzucać się na zielonkę i jeść normalnie karmę- z czego bardzo się cieszę. Po obserwacji zauważyłam, że Pokemonka porusza się jedynie za Mitą. Chodzi jak jej cień. Mite porzuca ją jedynie w rogu klatki, gdzie zwykle podaje zielonkę. Wtedy Pokemonka idzie się ogrzać na rurki (z jednej strony świniowybiegu biegną rurki od ogrzewania, które zawsze są bardzo ciepłe. normalnie stoi tam drewniane piętro, które osłania je przed kontaktem, ale obecnie na czas łączenia jest wystawione), idzie spać i tyle. Potem podchodzi Mite, gada coś po swojemu do Pokemonki, obwąchuje ją i rusza żółwim tempem na obchód wybiegu. Pokemonka porusza się w ślad za moją pierworodną świnią.
I tak przez cały dzień. Gdy Mite zatrzymuje się przy poidle- Pokemonka pije. Gdy Mite zatrzymuje się przy sianie- Pokemonka je siano. Itd.
Przy czyszczeniu klatki, w której była wcześniej Pokemonka (zajmowała całą jedną setkę), zauważyłam, że wychodzone są jedynie dwie ścieżki- jedna z domku do poidła, druga z domku do paśnika. Pomiędzy sianem a poidłem ścieżki nie było. Była na trocinach, więc dobrze było widać którędy chodziła. Dodatkowo, jak się zataczała jeszcze w klatce to zostawiała taką ścieżkę, jak by ktoś wziął pluszaka i przejechał nim po ściółce (dzieci się tak czasem bawią, nie wiem jak to lepiej opisać).
Obecnie siedzi mi na kolanach i zaraz będę jej czyściła łapki. Teraz gdy jest z nią lepiej, ogladając jej oczy widzę coś w nich dziwnego, nieświnkowego. Obstawiam zaćmę, ale pewna będę po konsultacji z weterynarzem. Obecnie zajmowaliśmy się tym, aby przeżyła, zaczęła jeść i chodzić, dalsze leczenie w trakcie. Ona jak do mnie przyjechała oczy miała głównie zamknięte- ale z drugiej strony, wet by nie zwrócił uwagi na stan oczu? Coś mi się nie zgadza... Zobaczymy po konsultacji.
Wiek świnki: podobnież 7 lat, inne źrodło podaje że 4. Ja stawiam, że to bardzo wyniszczona 5 latka
Płeć świnki: samiczka
Adopcyjny numer świnki: 1961
Miejscowość, w której przebywa zwierzę, oraz u kogo: Juszkowo, Snajperka
Historię zwierzęcia, przebyte choroby: została przywieziona mi od dziewczyny chorej na schizofrenię dwubiegunową. Obecnie w trakcie diagnostyki
Informacje dot. diety: w trakcie poznawania.
Stan adopcji: Adopcja Wstrzymana
Kontakt do osoby, u której przebywa zwierzę: Snajperka PW, biuro@zbratemmniejszym.pl
Kto wydał pozwolenie: Mysz
Dodatkowe informacje:
Pokemonka miała ruszające się zęby, wypadające i skołtunione, oraz poklejone futro, pazury aż zakręcone i wagę ok. 450g gdy do nas trafiła (ważona była przez ścierkę i worki foliowe, więc waga była o kilka gram podwyższona przez to- a bałam się ją postawić po prostu na wadze. Od razu miała hipotermię, z którą walczyliśmy przez 2-3 dni (temp. 36,1-36,7 raz spadła do 35,6).
Futro miała sklejone gównem, ropą i bóg wie czym jeszcze. Śmierdziała strasznie. W uszach miała coś co wyglądało na rozmoczonego bobka
Mieszkała sama w 100 u mnie, aż do chwili, w której jej stan poprawił się na tyle, aby podjąć próbę przeniesienia jej do moich świnek- liczę się z tym, że ten proś już zostanie u mnie na stałe. Jest stara i nie wygląda jak normalna świnka morska, a właśnie jak jakiś pokemon, który uciekł z pokebolu i szwendał się sam, zapomniany długo po lesie.
Futro zostało wycięte, pazury skrócone, dwa razy dziennie podaje witaminy i minerały. Łapki zaczynają wyglądać w miarę normalnie- choć super normalne to nie będą- ma zdeformowane paliczki. Łapki wyglądają jak by były powyginane nienaturalnie. Bobkuje już normalnie. Po odrobaczeniu postanowiłam ją połączyć z moimi prosiakami (wet wykluczył choroby, wszoły itd. więc moje są bezpieczne), ponieważ Dziewczyna stała mi na prętach i domagała się kontaktu bardzo wyraźnie. Po połączeniu jej z moimi zaczęła rzucać się na zielonkę i jeść normalnie karmę- z czego bardzo się cieszę. Po obserwacji zauważyłam, że Pokemonka porusza się jedynie za Mitą. Chodzi jak jej cień. Mite porzuca ją jedynie w rogu klatki, gdzie zwykle podaje zielonkę. Wtedy Pokemonka idzie się ogrzać na rurki (z jednej strony świniowybiegu biegną rurki od ogrzewania, które zawsze są bardzo ciepłe. normalnie stoi tam drewniane piętro, które osłania je przed kontaktem, ale obecnie na czas łączenia jest wystawione), idzie spać i tyle. Potem podchodzi Mite, gada coś po swojemu do Pokemonki, obwąchuje ją i rusza żółwim tempem na obchód wybiegu. Pokemonka porusza się w ślad za moją pierworodną świnią.
I tak przez cały dzień. Gdy Mite zatrzymuje się przy poidle- Pokemonka pije. Gdy Mite zatrzymuje się przy sianie- Pokemonka je siano. Itd.
Przy czyszczeniu klatki, w której była wcześniej Pokemonka (zajmowała całą jedną setkę), zauważyłam, że wychodzone są jedynie dwie ścieżki- jedna z domku do poidła, druga z domku do paśnika. Pomiędzy sianem a poidłem ścieżki nie było. Była na trocinach, więc dobrze było widać którędy chodziła. Dodatkowo, jak się zataczała jeszcze w klatce to zostawiała taką ścieżkę, jak by ktoś wziął pluszaka i przejechał nim po ściółce (dzieci się tak czasem bawią, nie wiem jak to lepiej opisać).
Obecnie siedzi mi na kolanach i zaraz będę jej czyściła łapki. Teraz gdy jest z nią lepiej, ogladając jej oczy widzę coś w nich dziwnego, nieświnkowego. Obstawiam zaćmę, ale pewna będę po konsultacji z weterynarzem. Obecnie zajmowaliśmy się tym, aby przeżyła, zaczęła jeść i chodzić, dalsze leczenie w trakcie. Ona jak do mnie przyjechała oczy miała głównie zamknięte- ale z drugiej strony, wet by nie zwrócił uwagi na stan oczu? Coś mi się nie zgadza... Zobaczymy po konsultacji.
biedna świneczka
) 
