CAVIARNIA

Ale ten czas leci! Szkoda Śnieżki... Kicia cudna. Pozdrawiamy i życzymy zdrówka!

Bardzo mocno trzymam. Napisz, co po wizycie.
Szkoda, że takie zmiany, ale one wszystkie miały i mają cudowne życie.

We wtorek wieczorem Misia pobiegła do Śnieżki za Tęczowy Most. Rano była u weterynarza, dostała leki i kroplówkę. Miała zaplanowany zabieg usunięcia guza tarczycy na dzisiaj rano, niestety jej serduszko przestało bić już we wtorek. Ciężko jest mi się pozbierać po jej stracie, ale Esmie jest jeszcze ciężej. Do tej pory zawsze wesoła świnka siedzi cały czas w rogu klatki i tęskni za koleżanką. Wydaje się być bardzo zdezorientowana nagłą samotnością. Z tego powodu poszukuję świnki (lub świnek) które mogłyby jak najszybciej zamieszkać razem z Esmą.

Bardzo mi przykro.
Dobrze robisz, od razu szukając pocieszenia dla Esmy, domyślam się, że nie jest to dla Ciebie łatwe, ale jak trzeba, to trzeba. Z doświadczenia wiem, że człowiekowi też pomaga, gdyż odwraca trochę uwagę od straty i dostarcza pozytywnych emocji. Wiadomo, zapomnieć się nie da, ale łatwiej żyć i jeszcze jakieś prosiaki dostaną szansę na bardzo szczęśliwe życie.
Popatrz w adopcjach, trochę samic jest i kastrat się znajdzie do kompletu, że tak powiem.
Trzymajcie się

Współczuję , ale, jest jak pisze Sosnowa...
Białych dojrzałych kastratów kilku pewnie się pojawi zaraz z tych wstrzymanych interwencyjnych. Oswojone białasy, odkarmione. Dwa lata czekali na odblokowanie adopcji, tylko brać.

porcella pisze:Współczuję , ale, jest jak pisze Sosnowa...
Białych dojrzałych kastratów kilku pewnie się pojawi zaraz z tych wstrzymanych interwencyjnych. Oswojone białasy, odkarmione. Dwa lata czekali na odblokowanie adopcji, tylko brać.

Wczoraj do Esmy dołączyli Petronelka I Tarzan. Esma od razu odżyła i zaczęła rozmawiać. Esma i Tarzan na początku niezbyt chętnie się łączyli, jednak po (dłuższej) chwili się do siebie przekonali. Petronelka powąchała najpierw Esmę, potem Tarzanka po czym stwierdziła, że ma dość łączenia i poszła jeść sianko po drugiej stronie wybiegu.
Z powodu upałów świnki miały postój w Warszawie i dopiero wieczorem wyruszyliśmy do Lublina. Zdjęcia z odpoczynku



Zdjęcia z łączenia





I na koniec zmęczone świnki

Świnkowy odpoczynek

Bardzo im razem pięknie.
Teraz tylko czasu potrzeba, muszą się przyzwyczaić do nowej sytuacji, do siebie. Emocje muszą opaść. A potem to już tylko długie i radosne świńskie życie i gnębienie Dużej, żeby trawsko zbierała.

Prosiaki zadomowione, jak widzę. Esiczka wygląda na lekko zaskoczoną pojawieniem się nowych paszcz w pobliżu. Tarzanek jednak ma zwyczaje ugruntowane - obwąchać, dać się obwąchać, pojeść i pospać. Ale to, że Petronelcia spazmów nie dostała! Szacun wielki, droga Potargana, naprawdę! Niech się zdrowo chowają.