CAVIARNIA

Jak Nala odeszła to było inaczej... Tola już się zżyła z Nutką i ze mną. A teraz to dziewczyny żyją osobno... Nutka słabo chodzi i siedzi tylko w jednej części klatki za to Inka się boi i siedzi w drugim kącie. Praktycznie żadnej relacji między nimi nie ma Jak była Tola to chodziły z Inką po pokoju. Teraz Inka się boi, ucieka pod grzejnik i tak siedzi cały wybieg Tak już było jak Tola źle się czuła i nie chciała spacerować... Jestem tak zdołowana śmiercią Toli, ułomnością Nutki i dzikością Inki, że zastanawiam się czy dobrze zrobiłam adoptując ją... Może ona nie jest u mnie szczęśliwa?
Ja chyba nie mogę mieć trzyświnkowego stada... Nala odeszła po 10 miesiącach od adopcji Toli a Tola po 2 od przyjazdu Inki
Nawet ciężko mi zmienić kalendarz biurkowy...

tak jest zawsze, ja jak wzięłam Stefankę po śmierci Andzi to też była dzika i ciężko mi było ją do siebie przekonać, i do Zosi. poza tym też odczuwają brak Toli, daj sobie czas i im też. one cię nadal potrzebują, nawet jeśli wydaje ci się że nie dajesz im szczęścia.
znamy ten ból tutaj wszyscy, każdy kto stracił ukochane zwierzę wie jak boli. ale musimy iść dalej, dla tych które pozostały.

Przykro mi. Niestety odejście Toli zaburzyło stado, one również to przeżywają Inka mimo, że goniła Tolę to była z nią bardziej związana niż z Nutką, z którą przecież nie pobiega i na szczęście dała jej spokój. Teraz straciła jedyną koleżanką, z którą ją coś łączyło i choć ma Nutkę to pewnie czuje się jakby została sama. To Tola sprawiała, że była odważniejsza i pokazywała jej że człowieki nie są złe. Świnki w stadzie zawsze szybciej się oswajają, a już w ogóle mając za towarzystwo już odchowaną i oswojoną świnkę.
Martuś, to twoja decyzja, ale jeśli uznasz że adopcja Inki była nietrafiona to po prostu do mnie wróci.

To nie jest tak, że uważam za nietrafioną. Po prostu widzę jak się wycofała w ostatnim czasie Zrobił się z niej większy dzikus niż była na początku Ciężko mi patrzeć na to, że w klatce nie ma już Toli, Nutka siedzi w jednym miejscu a wystraszona Inka w drugim A ja teraz nie jestem w stanie brać kolejnej świnki...

Martuś każdy potrzebuje czasu na żałobę i ty i Twoje stado, a w życiu tak już bywa, że prawem serii wszystko się wali
Wiem, że to banał, ale potrzebujesz czasu i wszystko się powoli poukłada i w stadzie i w życiu.

Czytam od dawna co u Was i tak mi smutno, że nie wiem co napisać... Chciałam tylko abyś wiedziala Martus, że przytulam mocno i że to wszystko co teraz przeżywasz jest ok.

Jejku Bardzo mi przykro, że tak Ci ciężko i wcale się nie dziwię, że targa Tobą tyle emocji. Nie myśl, że adopcja Inki mogła nie być dobrym posunięciem. Zobacz ile radości i mlodzieńczego wigoru wniosła ta mała rozrabiara do Twojego stada. Myślę, że Tola w ostatnim czasie też była bardzo szczęśliwa.
Jak oglądałam Twoje filmiki to widać było, że jest im razem dobrze.
Tak jak pisze Dzima to pewnie dziewczyny potrzebują czasu, żeby przeżyć żałobę.
Ty również Daj sobie czasu ile trzeba. Wszystko minie a w sercu pozostaną tylko dobre wspomnienia. Tego Ci życzę

Martuś, one obie są w ciężkiej żałobie. Dla mnie to wygląda po prostu na osierocenie. Każda z osobna straciła towarzyszkę.
Bardzo to trudne jest.

Dzięki.
Czas się zebrać do kupy chociaż nie jest łatwo... Dzisiaj wróciłam do pracy więc mam zajęcie... Zebrałam się w sobie i wymieniłam kalendarze, posprzątałam wszystkie rzeczy do karmienia Tolusi, dziewczynom zrobiłam pierwszy wybieg podłogowy po odejściu Tolci... Było też ważenie - niestety dwóch a nie trzech świnek

Najtrudniejsze przed tobą.... Życie na nowo, bez niej... Niestety jak się sypie to wszystko.
A jak się ma babcinka?