CAVIARNIA

Ona się boi otwartej przestrzeni, Turbulencja miała to samo. Dużo tulić kolankować wybieg musi mieć widoczne ogrodzenie i musi w nim siedzieć przyjazny Duży. Przerabiałam. Turbulencja do tej pory nie zejdzie z końca na podłogę, a po ogrodzonym wybiegu gania.

Dzięki za rady i otuchę ) Wichurka dziś robi postępy maleńkimi kroczkami. posadziliśmy ją na dywanie w pokoju. Spacerowała sobie i zwiedzała nową okolicę. Nawet bardzo cichutko pokwikiwała przy tym, a raz głośniej odezwała się. Wobec Politurki nie jest jeszcze miła, dalej warczy.

To nic, niech się poczuje częścią stada polubi stado, odpocznie i odpręży to będzie co innego. Trzymam i kibicuję

Dalsze wieści od pani Moniki:
Na razie Wichurka cyka a Politurka ucieka. A jak
Wichurka jest zamknięta, to Politurka czasem przychodzi i gryzie
kraty, tam, gdzie siedzi Wichurka. Wichurka cały czas woli swoją
klatkę, niż przestrzeń. Kiedy ją wyjmiemy - wraca. Ale jak wypuścimy
w
pokoju - nawet sobie pobiega. Wydaje mi się, że jest mniej smutna, niż
była. Ale cały czas mało komunikatywna. Ale - z drugiej strony, robi
postępiki powolutku, może coś będzie z tego... mamy ogromną nadzieję
pozdrawiam serdecznie
Monika

Będzie dobrze!
Całe nasze stado was wspiera!

Trzymamy kciuki nieustannie

Czy ona zdrowa aby? martwi mnie trochę, że smutna..... Bidulka, nacierpiała się to teraz odreagowuje. Z drugiej strony, może tęskni za swoim królikem-zbokiem? Z babami to nigdy nie wiadomo." Wokół jakieś mutanty, nie skaczą, uszka małe, jeszcze mi sugerują, że ja taka sama. No błagam! Ja jestem królica krótkoucha nieskakucha po prostu".

Proszę się nie martwić, jest zdrowa, jak najbardziej! Je ładnie, trawi ślicznie. W niedzielę obie miały tylko nieco wzdęte brzuszki - bo przejadły się trochę świeżą trawą. Jest też coraz bardziej śmiała. Leży często w hamaku, nie w domku. Wczoraj, jak wyjęliśmy ją, spacerowała, nie wróciła zaraz do klatki. Oczywiście podreptała, aby podjeść z cudzej miseczki i poleżeć w cudzym łóżeczku Od czasu do czasu też pokwikuje. Nie jest już tak zalękniona, jak na początku, po przeprowadzce. Oby się w końcu zaakceptowały i przestały na siebie trykać... Dzięki za kciuki!!!

Jakie świetne wieści!
Cały czas kibicujemy, ale już widać, że będzie dobrze, miała dziewczyna szczęście!

poproszono mnie o wstawienie na forum tego cudownego zdjęcia, do którego jest jeszcze taki bardzo optymistyczny komentarz:

"Dobry wieczór,
przesyłam foto z prośbą o zamieszczenie na forum. Podobno spożywanie
wspólnych posiłków łagodzi obyczaje panie były tak pochłonięte
zajadaniem trawy z naszej parapetowej uprawy, że na boczek odłożyły
swary. Zamiast cykania - duecik chrupiący".



Jest moim zdaniem bardzo dobrze, a obie panienki prześliczne i przeuroczo skomponowane kolorystycznie