CAVIARNIA

Piękny rysunek! a kiedy uwiecznisz Larrego? Boooszzz jak on mi się podoba
Dopiero doczytałam, że połączyłaś klatki, w jednym wątku właśnie byłam ciekawa jak teraz wygląda pokój Stasia....i czy w ogóle to jest jeszcze jego pokój?

No, skoro wszystkie prosiaki przeniosły się do Stasia, to śmiem twierdzić, że jest to teraz świński pokój, w którym to łaskawie pozwolono Stasiowi pomieszkiwać czasowo
A obrazek piękny Kati

Larry, jak moje Stado, poczeka z uwiecznieniem
Dobudowałam jeszcze jedno pietro. Tylko sprzątać musze stojąc na krześle No i nie upchnę tam już 10 świń, jak to czasem w osobnej klatce bywało No ale coś za coś. Qrcze, zdjęcia tego wieżowca wczoraj nie zrobiłam To juz skleroza starcza chyba

Niedługo będziesz musiałam ich windę zamontować

Wyszło szydło z worka. Mam psa z utrwalonym, galopującym lękiem separacyjnym. System małych kroczków poszedł w zapomnienie, jak został dziś na dłużej...
Jakieś rady? Zorał tak futryny drzwi, że wyciągnął spod tynku profile metalowe.. Otworzył balkon i pobiegał wszędzie z tynkiem na łapach
Nie jego wina. Już mi się klaruje jego życiorys. Zadzwoniłam do schroniska, bo dr Ania jednak znalazła chip. Pan oddał, bo pies zdewastował mu drzwi. Ale nauczyć bycia samemu psa to zapomniał. Kolejni właściciele określili go mordercą indyków i małych dzieci ( totalna nieprawda). Trzymali go cały czas w garażu i im uciekł. I Tak oto po trzmiesięcznym pobycie na ulicy tarfił do mnie.
Wszelkie porady przyjmę z wdziecznością. Narazie pożyczyłam od dr Ani kennel no zaczynamy od ZERA. Farmaklogia łagodnie wdrożona
Do pracy ze mną pochodzi trochę..
KASIA SKROBIE MARCHEWKĘ I SUCHĄ KARMĘ To tak z wesołych rzeczy..

Biedny psiak to fakt,że raczej przez ludzi psy takie są. Widzę dużo pracy Cię czeka
Ja myślę,że jednak nie dam rady pogodzić psa ze świniami, nie chcemy im przecież ograniczać wolności

Poza tym jest strasznie mądry, usłuchany, karny. Łatwo nie odpuszczę, więc każdego pomysły przyjmę z wdzięcznością

Kasiu , moja skromna rada :
przed wyjściem z domu porządny spacer , wiem , że to prawie niewykonalne , ale zacznij od krotkich nieobecności .
On po pierwsze może bać się opuszczenia ( po raz kolejny ) oraz może tak działać z nudów lub klaustrofobi połączonej z samotnością .
Jak uwierzy , że go nie oddasz ( to może trochę potrwać ) i będzie efektywnie zmęczony ( np. rower lub rolki dla Ciebie na spacer przed wyjściem z domu ) moim zdaniem masz szansę na poprawę sytuacji i zachowania .

Mam w domu teraz 3 psy i za każdym razem to przechodzilam ( psy po przejściach ) , tylko nie tak intensywnie jak u Ciebie . Z czasem minęło , jak poczuły się u siebie , pomogła też pewność , że to juz ich DOM

Życzę Ci , aby to szybko nastąpiło . Piesio cudny z urody i miał biedne życie do tej pory. Nie zmienia to faktu , że czeka Cię dużo pracy i ogromnych pokładów cierpliwości

Kurde mole... Ja na szczęście w ogóle z tym nie miałam problemu, choć właśnie tego bałam się najbardziej. Choć właściwie nie wiem, co gorsze- takie zachowanie czy problemy zdrowotne, jakie wyszły u Homera...
Myślę, że farmakologia to jednak dobry pomysł przy tym, że pracujecie przecież. Czasami trzeba si odwołać do środków wyższych. Jak Homer miał atak, to wetka sama mi zaproponowała relanium, żeby nie dzikował z powodu zawrotów głowy paniki z tym związanej.
Też czytałam, że trzeba zaczynać od krótkich wyjść. Nawet za drzwi na kilka minut i potem wracać. Potem wyjścia coraz dłuższe itp. Z tym że trudno takie coś wdrożyć w życie, jak do roboty trzeba iść, a nie ma się kilkunastu dni pod rząd, żeby takie lekcje robić. Chyba lepiej uspokajacze serwować do weekendu i w weekend poćwiczyć. Tylko jak on taki silny, że podłogi rwie, to chyba większą dawkę trza zaserwować, żeby cały etat wytrzymał.
A możesz z nim do roboty przyjść? To by było super.
A zasuwka do pokoju świnek to porządna jest? Bo jak se balkon otworzył...

tygrys przecudny!

ale Larry narobił.. biedny.. a wszystko winą człowieka który go do tego doprowadził