CAVIARNIA

nie ma czego gratulować, no chyba, ze świra
ale dzięki

Jak na dzis to juz mam dosc wrażeń. Spokojnej nocki

Testujemy Rosewood Nibble 'n' Dig Suszona Łąka

Ta swinka na ostatnim zdjeciu ma szelki?

Anya, tak!! Z własnego futerka

[quote="jolka"]nie ma czego gratulować, no chyba, ze świra
ale dzięki

Jolu, ja przy trzeciej myślałam ze oszalałam, przy czwartej mi przeszło , nie odczułam różnicy

Blusia ładnie się rozrosła, prawda? Jak do mnie trafila to roczna swininka wazyła 680 g. Teraz 1150g Mieszka z dwiema łysymi i musi duzo i szybko jeśc bo inaczej miski moga byc puste a szeleczki faktycznie ma ładne

Kapitalne umaszczenie! Zawsze ją pokazywałaś od strony pyszczka. A te szelki - fantastyczne!

Pytanie do osób które maja samca (kastrata) i stadko samiczek. Jak długo samiec przyzwyczajał się do dziewczyn, tzn jak długo dastawał "zawrotu głowy" ? Patryś siedzi z 4 babkami od 3 dni i dalej wariuje za biedną Kafelką i Grusią. Wytrzymanie tego o 5 rano ( w dzień śpią najczęściej, nawet zdarza się , ze razem w jednej norce ) jest dośc trudne, poza tym szkoda mi jak piszczą Do Zuzi i Myszy nie startuje bo dostał w łeb i po krzyku. Zastanawia mnie też taka relacja w stadzie : - moje dziewczyny absolutnie nie chcialy przyjać do siebie nowej samiczki- stąd mam dwa stada- Agata zamieszkała z Olalą i Blue osobno, natomiast samca przyjeły bez problemu- nie gryza go, tylko uciekaja , Różne są opinie krażące apropo takiego łączenia - niektórzy twierdzą, że zakłóciłam spokój połączonych dobrze dziewczynek, a niektórzy twierdzą, że im nic nie będzie i wręcz wyjdzie im to na zdrowie, A co Wy o tym myslicie?

Ja myślę, że ochłonie i dziewczyny się przyzwyczają. Sama za moment będę miała najprawdopodobniej taką samą opcję w relacji 1 na 2 (nie powiem za czyją namową kochana ). I trzymam kciuki sama za siebię U loriain jest ok, u sosnowej chyba też z tego co dziewczyny pisały, na pewno u loriain były wrzaski, gonitwy i przepychanki, ale się uspokoiło po kilku (nastu) tygodniach. Teraz tam panny gonią biednego chłopa i nastają na jego życie jak mają rujki. Natomiast Twoja Zuza jest bezbłędna, jak taka mała lwica Patryk do niej wskoczył, mało się z nią w norce nie zderzył, a ona tylko kamiennym, zimnym wzrokiem na niego łypnęła. Pioruny z oczu, a chłopak odwrót o 180 stopni Myślałam, że padnę. Scena jak rodem z komedii. Nie mam Jolu aż takiego doświadczenia, ale dla mnie samo to, że raz się gonią, a raz śpią przytuleni do siebie zgodnie w jednej norce rokuje i to bardzo dobrze. Kciukam z całych sił I życzę pokładów cierpliwości.

Największy ogień ostygnie mu po ok. tygodniu, a potem, to jak już Ci opowiadałam