CAVIARNIA

Rewolucja zacna, ale Jogiego żal

sosnowa pisze:Rewolucja zacna, ale Jogiego żal

Spojrzałam w wątek, Jogi już pół roku był na wsiadanym, jak mawiali przodkowie... Wiele świnek umiera zanim ktoś wykryje te sercowe problemy, bo często są zauważalne dopiero przy okazji badania usg, a przecież nie robi się ich codziennie. Tak niespodziewania odszedł kilka dni temu Wirgiliusz. Czy to, że się spodziewaliśmy ułatwia rozstanie? W sumie - chyba trochę tak, zarówno dr Agata Grzych, jak i ja wiedziałyśmy, co mu dolega, jakie są szanse. Decyzja wtedy jest szybsza, zwierzę krócej cierpi...

Entropia wyleguje się na posłanku, konsumuje podtykane pyszności. Zobaczymy, co przyniesie los.

Miesiąc upłynął z okładem, jak Entropia mieszka sama - choć w bliskości innych świnek. Nie wydaje mi się, żeby tęskniła za towarzystwem jakoś bardzo, zwłaszcza, że ją bolą łapy, więc nie jest skłonna do spacerów. Teraz wypróbowujemy kolejną maść na łapkę przednią, której deformacja postępuje, ale jakoś trochę wolniej na trocinach... Reszta świnki zdrowa, 1010g trzyma. Nawet upały przesypia, ale potem, wieczorem, nadrabia.

Tymczasek Ninio wyleczył pasożyty włosowe i udał się wczoraj w gości do Ronek, gdzie ćwiczy wokal, a stamtąd pojedzie do Pani Ewy i jej trzech budrysów. Oby się dogadali!

Cieciorek i Zetros hotelikują w Medicavecie, przy okazji robią badania i pobierają leki, bowiem w domu pojawił się taki przyjaciel świnek, który chętnie by je wszystkie upolował, czyli Bart, pies Owcy .

Entropia opuszczona przez Jogiego przeżyła go raptem dwa miesiące. Spędziła u mnie lat sześć i kwartał - od kwietnia 2016.
Wczoraj - 16 sierpnia - jej chory kręgosłup i stawy powiedziały dość, z każdą godziną paraliż posuwał się dalej, a przy tym każdy dotyk sprawiał ból. Bywają chwile, kiedy wiadomo na pewno, że już nie ma mowy o leczeniu, a dalsze życie byłoby czekaniem na odejście w cierpieniu. Dr Agata z ogromną empatią pomogła jej odejść.




Wątek w In Memoriam. viewtopic.php?f=71&t=1935&p=543231#p543231

Dla pamięci: skąd była viewtopic.php?f=52&t=5619 i viewtopic.php?f=62&t=5817

Z tego wątku, a propos stanu zdrowia Entropii.
Lubię pisze: 27 kwie 2016, 19:49

Entropia ma artrozę stawów biodrowych, dość silną. Kolana jeszcze w miarę w porządku, kręgosłup też, ale nie oszukujmy się - to choroba nieuleczalna i postępująca, mamy umiarkowany wpływ tylko na tempo. W Wawie na szczęście znajdzie się i wet, i fizjoterapeuta, i sprzęt, żeby jej pomóc w miarę normalnie funkcjonować z tym dziadostwem.
Pewności nie ma, ale to może być wynik szkorbutu czy ogólnie głodzenia. Albo wycieńczenia organizmu ciążami i rodzeniem w sytuacji skrajnego niedożywienia.


Z tym wszystkim przeżyła siedem i pół roku. żelazna dama to była...

za każdym razem sciska mi się serce jak one odchodzą,
Ogromnie mi przykro porcello. U Ciebie też pewna epoka się skończyła, tak jak u mnie z odejściem Blue

Kochana Entropia, nie da się jej zapomnieć. Z jednej strony cieszy, że tak długo i w dobrej kondycji żyła, z drugiej - wydawało się, że ona będzie zawsze.
Wielka strata.
Dla Niej na drogę
Dla Porcelli

Dzięki. Nadal jestem skłonna się wzruszyć...
Ale życie toczy się dalej.

Na pokładzie DT "U Lorda" zagościła Pippi zwana Misią. viewtopic.php?f=98&t=11166&p=543265#p543265
Zajmuje zaszczytne miejsce między Niniem drapieżnym dzidziusiem a Cieciorkiem i Zetrosem. Upał jest, wszyscy śpią, dopiero wieczorem robi się ruch w interesie, a i to bez przesady...

Bardzo mi przykro, żyła bardzo długo i bardzo szczęśliwie, przynajmniej odkąd trafiła pod skrzydła SPŚM, a zwłaszcza do Ciebie, ale dobrego nigdy dosyć.
Wielki żal, gdy odchodzą tacy jakby wieczni, nasze filary. Ech.

Mamy na pokładzie szaloną czwórkę: viewtopic.php?f=98&t=12448 Malwina, Senga, Pirania i Mintaj zagościły i zarządziły, że one teraz tu rządzą zajęły pryncypalną klatkę, widoczną od progu i pokazują, co potrafią
Ciecior i Zetros po staremu, Misia po zabiegu tarczycowym czuje się dobrze, Ninio - narwany, jak miesiąc temu...
Słowem - jak to w DT