CAVIARNIA

Nie wiem, czy się uda - za wcześnie na oceny. Raz płacz, raz chrupanie beztroskie...

O Boże! A ja dopiero się dowiedzialam! Mój Loczek ! Loczyslaw,Loczus, Loczunio...Nie potrafię teraz. nic napisać ...Nie potrafię...

A za Entropie i nowego małżonka oczywiście-

Loczunio ...

Entropia jest żarłoczna i strasznie się boi, że jej ktoś odbierze jedzenie. Bo leje Sebastiana, kiedy się kończy świeżyzna. Znowu dzisiaj na biedaka natarła swoją masą i zagoniła do kąta. Bo się skończyła nać...
Ale kiedy jest najedzona i nie ma w okolicy żadnego łakocia, to nawet pozwala mu zajmować domek i spokojnie chrupać karmę. Chcę, żeby jutro go obejrzały siły weterynaryjne, bo ona czegoś taki zipiący trochę jest.

Baba go gania to się zazipał.
Trzymam.
Na filmiku Entropia ma obłędne tylne nogi, wygląda jak sowa albo inny orzeł. Ona w ogóle jest cudna baba.

Ale dzisiaj oberwała ścierką, bo akurat miałam w ręku, a musiałam przerwać zajadły atak. Niby go nie gryzie, tylko szczęka a on strasznie krzyczy, więc nie wiem, czy to histeria, czy coś mu robi. Ciężki temat.

No fakt. Okropne babsko, taki fajny chłop jej się trafia, a ona narzeka.

Na razie wszystko zawieszone, Sebastian w izolatce, bo badanie i rtg pokazały, że ma początki zapalenia płuc. Antybiotyk, nebulizacje, zero stresu, więc klateczki blisko, ale osobno. Na szczęście złapane w porę, apetyt dopisuje, boby ładne. W poniedziałek echo serca, bo dr Agacie nie podoba się ta okolica u Sebastiana. Tak, że leczenie bidoka na razie najważniejsze.

sosnowa pisze:No fakt. Okropne babsko, taki fajny chłop jej się trafia, a ona narzeka.

Proszę nie hejtować Entropci.
Co by nie mówić, Loczek był wyjątkowym mężem i ona - skoro już kogoś jej swatają - spodziewa się pewnie kogoś o podobnych zaletach, Seba może tego na razie nie rozumieć. A i on ma swoje obciążenia...
Więc raczej nastawiałabym się na

"bardzo się męczą, męczą przez czas długi,
co zrobić, co zrobić z tą miłością?"

A może takie "poznanie przez kraty" im dobrze zrobi? Entropia zaprezentowała przecież niedawno piękną troskę o cierpiącego Loczka, może chory Seba też poruszy jakąś czułą strunę?

No cóż, wszystko się okaże. Loczek te trzy lata temu, kiedy się poznali, troszkę jednak gonił szanowny Czołg płci żeńskiej... Potem zaś nie dal sobie wchodzić na głowę i pozostawali w tej chwiejnej równowadze. Sebastian natomiast jest mocno przestraszony w ogóle - boi się norek, dotykania grzbietu i nade wszystko nienawidzi podawania leków! Mowy nie ma o uchyleniu paszczy...

No to nie zazdroszczę.
Loczek był charyzmatyczny, jak mój Wiedźmin. Ale przykład drugiego męża moich bab pokazuje, że jest charyzma i jest charyzma. Oraz czas jest niezbędny.
Oby się udało, ale najważniejsze, żeby Sebuś wyzdrowiał jak najszybciej