CAVIARNIA

Dziś Murat i jego kolega Janusz żyją już w świetnej komitywie- wszystko robią razem
Fotka z drugiego dnia łączenia (w klatce póki co bez mebelków oczywiście)- uważam, że wspaniały widok:

Super wieści niech świńska przyjaźń trwa!

Zupełnie przeoczyłam śmierć Hofu.
Przeszłam dziś cały wątek i uderzyła mnie kolosalna zmiana wyrazu jego oczu. Na początku, jak ktoś słusznie zauważył, miał w sobie niesamowity smutek, a już na drugim zdjęciu było inaczej. Na reszcie miał w oczach głębię pogody i spokojnej radości. Wielki żal, że nie żyje, ale nie mam najmniejszej wątpliwości, że ostatnie pół roku zrekompensowało mu cokolwiek wcześniej przeżył i dało mu wielkie szczęście. Takiego losu mogą mu pozazdrościć wszystkie te biedaki z pseudo i wegetujące w zapomnieniu u głupich ludzi. Co nie znaczy, że mi nie jest szkoda, że tak krótko mógł się swoim losem cieszyć.

Cieszę się szczęściem Murata. Znalazł fajny domek, lata sobie luzem po całej chałupie, ma kolegę. I niech żyją sobie w szczęściu jeszcze długie lata

Ale Hofu...
Z tym, co się stało nigdy się nie pogodzę. Minęły prawie dwa tygodnie, a ja ciągle nie mogę dojść do siebie i chlipię po kątach.
Łatwiej mi było żegnać swoje własne świnki.. Chorowały, zrobiłam dla nich co mogłam a kiedy odeszły było ciężko, ale jakoś się z tym pogodziłam.
Hofu był taką ..moją dumą.. Udało mi się wyprowadzić go na prostą. Był taki piękny i pogodny.
Kiedy nagle odchodzi taki zdrowy, dorodny świnek, przy tym jeszcze z takim cudnym charakterem, to ja tego nie umiem przyjąć do wiadomości. Zupełnie bez sensu..