CAVIARNIA

to trzeba przebadać pod kątem nowotworu niestety. Przerabiałam

Ja bym w takim układzie jeszcze serduszko sprawdziła i czy płyn jakiś się nie zbiera w klatce piersiowej.
Miałam jeszcze inną charczącą świnkę, ale to już nic z astmą nie miało wspólnego...tracił na wadze i charczał, jadł coraz mniej, aż w ogóle przestał jeść samodzielnie, serce było chore...niestety nas opuścił

Co do Ututa- ostatnio spokój i oby tak zostało

Niestety. Dwóch weterynarzy dało tę samą diagnozę - grasiczak. Komu jak komu, ale dr Krawczykowi ufam w 100%. Przez miesiąc podtrzymywałam świnkę przy życiu na sterydach. Zachowywała się normalnie, lepiej oddychała, tyła. Od kilku dni zaobserwowałam pogorszenie. Świnka je, ale już trudniej oddycha, krztusi się często, lezy osowiała w hamaku. Wiem, że to nieuniknione by ją uśpić. Zastanawiam się tylko skąd wiedziec, że to właśnie ten moment gdy trzeba odpuścić. To nie jest łatwa decyzja. Zastanawiam się by zrobić to w przyszłym tygodniu. Odwlekam to jak moge, ale z drugiej strony, nie chce by moja Nikusia cierpiała.

Przykro czytać takie rzeczy... ale z tego co piszesz to można wywnioskować, że świnka cierpi. Ja miałam podobną sytuację z pieskiem. Szczeniaczek, 8 miesięczy, niewydolność nerek, nie trzymała już moczu i mama nie mogla patrzeć jak piesek lata z bólu jak szalony i mój beagielek poszedł do uśpienia. Decyzja była trudna, ale prawda jest taka, że trudna dla właściciela, bo to on będzie tęsknił i płakał, prosta dla zwierzaczka, który odczuwa ból. Jeśli masz pewność, że już jej nie pomożesz to nie ma co zwlekać.
Z drugiej strony, można czekać na cód. Chociaż jak już diagnoza jest postawiona... to wiadomo

To już tylko i wyłącznie Twoja decyzja. Myślę, że będziesz wiedziała, kiedy zwierzak będzie miał dość cierpień- każdy opiekun widzi to chyba u swojego zwierzaka. Kiedy zwierzak walczy- to walczmy z nim. Kiedy już tylko cierpi- wiadomo co robić(choć nie ma chyba nic gorszego... ).

Z serca współczuję. Powiem tylko, że gdybym mogła cofnąć czas, to bym pomogła Zebciowi odejść, zrobiłby to na moich rękach, a tak to umarł sam w nocy w lecznicy. Ale nie wiedziałam, że ma raka, diagnoza była, że to zachłystowe zapalenie płuc i dawano mu szansę.

Najbardziej własnie boję się tego, że się udusi. Śmierć przez uduszenie to chyba najgorsza opcja ze wszystkich mozliwości. Albo, że zakrztusi się tak mocno, że bez pomocy jej nie przejdzie, a ja w tym czasie będę w pracy. Wiem więc, że muszę to chyba zrobić w tym tygodniu.
Pamiętam, że gdy zabierałam ją ze sklepu zoologicznego, gdzie była trzymana w naprawde złych warunkach, cieszyłam się, że świnki żyją tak długo (po 10lat). Nie pomyślałabym, że przyjdzie mi się z nią żegnać po zaledwie 4 latach. Wspaniałe z charakteru zwierze. Najkochańsze jakie miałam. To takie przykre, że medycyna w świecie zwierząt jest tak niedopracowana. Wiem, że jeśli chodzi o grasiczaki u ludzi, to normalnie guzy się wycina i człowiek może żyć prawie normalnie przez długie lata. Cóż za niesprawiedliwośc dziejowa...

Czy u twojej świnki nie można zoperować tego nowotworu? Może w Warszawie?

2 wetów stwierdziło, że raczej nie. Guz umieszczony jest między sercem a tchawica. Bardzo wrażliwe miejsce a co gorsza trudnodostępne. Niestety w internecie nie znalazłam żadnej informacji o grasiczaku u świnki morskiej. Nie wiem więc nawet czy ktoś przerabiał taką próbę.

Jeżeli nie ma możliwości wyleczenia i doprowadzenia zwierzaka do stanu,w któym będzie mógł żyć w miarę normalnie i nie cierpieć- to wiesz chyba sama co `trzeba` zrobić