CAVIARNIA

Też o Dorci myślałam - na razie Knedel znacznie ożywiony, a panny nieco struchlałe. Jak tylko wrócę, to możemy spróbować pary Dorcia - Knedel.

Oh,wydaje mi się,że to świetny pomysł!Już trzymam kciuki!

Na razie wyniki rozmazu krwi wyszły niezachwycające - nadal leukocytoza i wciąż jakby stan zapalny, choć Knedlik czuje się, w towarzystwie dwóch młódek Aksamitki i Firletki z labu, nad wyraz żwawo. Dostał antybiotyk, steryd, dalej zentonil osłonowo i zobaczymy za dwa tygodnie, co dalej. Ale przynajmniej to łzawiąco-ropiejące oko udało się wyleczyć.

Trzymam kciuki, choć jestem nieco zaniepokojona. Niech zostaje z dziewczynkami, nie wiem, czy Dorcia nie zabiera się od nas powoli...

To ja trzymam za Dorcię, bo nie wiem, czy już jej czas, czy to chwilowa niedomoga

Ja też.

Za oboje kochanych staruszków I piszcie co słychać!

W końcu piszemy. Knedel kończy właśnie antybiotyk, do tego nadal zentonil na wątrobę i drobny steryd na wspomożenie leczenia bliżej nieokreślonego stanu zapalnego. Liczę, że najbliższe badanie będzie już lepsze.

A z atrakcji: Zamieszkała z nami Dorotka, czyli Babcia Dorcia! Łączenie przebiegło nad wyraz spokojnie, Knedel wygląda na zauroczonego, choć też jest niezwykle ostrożny w kontaktach i delikatny, głównie stara się Dorotkę zjednać tańcem i śpiewem



Ukochał też sobie małą Aksamitkę (to ta rudo-brązowa nastolatka z labu tuż za Knedlem na zdjęciu) i widzę, że albo tańczy dla Dorci, albo leży z Aksamitką w swoim tunelu. Znaczy chyba - dobrze jest, nie?

Jak dobrze, że się z Dorcią dogadali . Śliczny jak zawsze . Za pomyślne wyniki badania !

oboje potrzebują towarzystwa, jak to dobrze, że się porozumieli, staruszkowie!