CAVIARNIA

o jak się cieszę , I bardzo proszę duzo pisać o chłopakach i zdjęć też dodawać jak najwięcej

Jakie ladne zdjęcie! Prosimy o więcej!

Smigol wyrósł i zmężniał. Szybki jest jak błyskawica i dziki... Na widok człowieka zwiewa, jakby miał turbodoładowanie - był i znikł... Mieszka ze starszym kolegą, bo mniejszych i słabszych leje bez litości. Młody zbój! Kiedy nikogo nie widzi w pobliżu wyciąga się dekoracyjnie, wywalając łapki, niczym szczudła. Do oswojenia, bo lubi głaskanie, jak już się go w tym celu złapie... Fajny kumpel dla zdecydowanego, pewnego siebie samczyka, albo sterylizowanej samiczki, bo dziewczynami za płotem zainteresowany jest bardzo.

Mesje Smigol coraz bardziej wrasta w krajobraz DT. Doskonale dogaduje się ze współlokatorem, choć nie można mówić o przyjaźni - panowie żyją razem, ale każdy na swoim. Młodziak podporządkował się starszemu koledze, ale na wspólnych wybiegach w większej grupie próbuje dominować chłopaków. Kandydat na wodza, albo do wodza... Chętnych do przygarnięcia kawalera nadal nie ma... A to taki fajny prosiak jest!

Ze współlokatorem dobijamy się do dziewczynek...


Przecież jestem przystojny...


Sami popatrzcie...


Mam urodę Milady, jestem nieśmiałym romantykiem o wysokiej kulturze osobistej i ogromnym uroku! Ile można czekać na swój własny dom?

Smigol chyba już naprawdę nie może się doczekać własnego domu. Dostał szwungu, zanim na dobre ruszył komputer. Jakby wiedział, że zamierzam uzupełnić wątek. Kumpel szanownego "mesje" przezornie ewakuował się na dach jednego z domków i ze stoickim spokojem obserwował poczynania młodzieńca z parteru. Nie mam pojęcia, co powiedziałby Otoko, gdyby był sprawozdawcą, ale ja to widzę tak:

Proszę Państwa. Mesje Smigol spokojnie skonsumował śniadanko, po czym udał się do domu w celach relaksacyjnych. Pisnął cicho uruchamiany komp... Ale co to?! Z uroczej willi Smigola wypadł nagle rozjuszony odyniec! W dzikim pędzie zderzył się ze stojącym w zadumie nad pustą miską kamratem i wpadł mu do chałupy. Wyleciał zaraz z powrotem, wykonując w połowie drogi coś w rodzaju salta mortale, rąbnął w kuwetę, ruszył dalej! Próba wskoczenia na kumpla (detronizacji?) zakończyła się porażką... Świń, niczym spłoszony ogier, z galopu przeszedł w cwał! W zwariowanym pędzie wykonywał szalone podskoki, zarzucał zadem, jakby usiłując zrzucić z grzbietu urojonego jeźdźca... Dłuższą chwilę trwało dzikie rodeo... W końcu zwierz zaczął zwalniać... Przetruchtał wolniutko wokół klatki i znikł w ciemnych czeluściach domku. Zapadła głucha cisza... Może to koszmar senny był?! Z racji przejedzenia śniadaniem...? Ale tak za dnia?

Drodzy Goście! Poczytajcie wątek, dostrzeżcie urok osobisty świniaka i piszcie w sprawie jego adopcji. Toż to cudo jest!

Eee, pojadł sobie to i poskakać potrzebował
A że ludność płacze z uciechy przy takich okazjach to inna sprawa

Enok i Tugrik u mnie robią takie sztuki dwa razy dziennie - po śniadaniu i po kolacji... z przystankami na hamaku, oczywiście do chwili, kiedy ktoś kogoś z hamaka nie zwali.
I dlatego kochamy świnie morskie!

Zgredek vel Kleksik powoli oswaja się z ludźmi, bo z Łatkiem dogadują się od początku. Daje się już pogłaskać, ale przy gwałtowniejszym ruchu zmyka z prędkością światła na drugi koniec klatki. Coraz mniej czasu spędza w ukryciu, często wychodzi na daszek i z ciekawością rozgląda się po otoczeniu. Uwielbia natkę pietruszki, marchew i jabłko.


Łatek i Kleksik


Kleksik - prosiak z liściem na głowie


Łatek

Jak ten Kleksik/Zgredek wyrósł! W tym tempie niedługo przerośnie Łatka... Bardzo fajny duet i fantastyczni Opiekunowie - oswajanie małych, dzikich "zgredków", to wyczyn nie lada!

Nie chcieliśmy "chwalić dnia przed zachodem słońca", żeby nie zapeszyć... Bystre oczy wypatrzyły Smigolka, dostrzegły jego urok i zapragnęły dać chłopakowi domek, w którym już mieszka kolega. Od pewnego czasu prowadziliśmy pisemną konwersację z "głową" Rodzinki. Państwo kompletują wyprawkę, a później spotkamy się na WPA. Cudny Mesje będzie miał własny domek!