CAVIARNIA

Oto dowód na wchodzenie na głowę:




Nie ma znaczenia, czy z Julkiem się stoi, siedzi czy leży - główka będzie zaliczona!

Poza tym odkrył, że można wleźć do norki:



Julek jest świnką idealną. Z wyglądu nietypowy: nie jest jednobryłowy, jak większość znanych mi świnek, ponieważ ma szyję i w ogóle wygląda, jakby miał w kręgosłupie dodatkowy segment - dodaje mu to jednak tylko uroku i sprawności. Charakter ma cudowny, nienarzucający się. Co zrobiłaby przeciętna świnka w naszym domu, gdyby na śniadanie, zamiast oczekiwanej zieleniny i warzyw, dostała przez przeoczenie sianko? Popatrzyłaby lekceważąco i wzmocniłaby dźwięki negocjacyjne.
Co w takiej sytuacji robi Julek? Patrzy chwilkę, nieco smutno, po czym dziarsko kieruje się do paśnika - no widocznie dziś jestem na diecie...
Oczywiście Julek też umie jęczeć o jedzonko. Ale robi to dopiero, gdy ludzie wstaną z łóżka i zaczynają coś robić. Samo obudzenie człowieka, czytanie książki w łóżku czy używanie smartfona nie wywołuje wrzasków. Julek rozumie, że człowiek jeszcze leży i nie należy naciskać. Z tego względu dostaje jedzonko pierwszy - należy promowac grzeczność
Gdy już się naje, to zachowuje się jak najedzony i nie marudzi o kolejne porcje, gdy tylko widzi człowieka.
Ładnie się już poprawił, kostek na karczku tak nie czuć, pyszczek się wygoił. Apetyt ma dobry, jest bardzo sprawny, rzadko już się chowa do domku, no chyba że na spanko. Jest przyjazny, wygląda na to, że ufa ludziom. Mam nadzieję, że rezerwacja w Konstancinie szybko zamieni się w domek stały dla Julka...

Jesli obecna wstępna rezerwacja nie zamieni się w DS to ja chetnie zaopiekuję się Julkiem. Mam tez sporego (1220g) samotnego samca i szukam dla niego przyjaciela

Jasne. Ze świnkami nigdy nie wiadomo. Sytuacja może się dynamicznie zmieniać.
Proszę obserwowac wątek i wątki innych świniaków też...

Jestem zdania, że Julek rozumie po polsku.
Wygarniałam siano z bobami z klatki, kiedy J. zapragnął jeszcze raz się w nim wytarzać. Wlazł na to siano i szczęśliwy, a ja chcę dokończyć procedurę.
Mowię do niego grzecznie "Juluś, złaź, idź do domku"
Popatrzył, poszedł.
W niedzielę prawdopodobnie wpa "2 w 1" - bo nikt się nie zgłosił do wpa, więc pojadę do Kontancina sama, ja porozmawiam z Dużymi, Julek obejrzy kolegę i zobaczymy.
Świnka o tak wielkim rozumku musi jak najszybciej znaleźć przystań wartą siebie.

@Ronek, bardzo dobre wyjście, przy dalszych odległościach sama często tak robię - od razu wszystko wiadomo i nie zawracamy świniom głowy bez potrzeby.
Czyli uroda plus rozum = ideał

Wygląda na mega rasowego, inteligentnego świnioka. Piękny jest !

Jest piękny i mądry. Dziś po południu jedziemy do nowego domku. Trzymajcie kciuki, aby Juliusz w swej mądrosci zaakceptował i Duzych i kolege. I vice versa też.

No i pojechał. Został tam na razie w stowarzyszeniowej klatce, którą odbiorę, jeśli łączenie się powiedzie. Domek mu się szykuje przyjazny, prozwierzęcy, kumpel bardzo podobny, tylko bardziej czarny. Julek nie wykazywał objawów paniki, był dość wyluzowany. Wywianowałam go w norkę uszytą specjalnie dla niego - na nową drogę życia.

No to wdpaniale! I gratulacje zatem

Dom (mam nadzieję) Stały zaraportował wczoraj wieczorem, że Julek wcina aż miło, zaś świnka rezydent przeniósł się ze swojego domku bliżej klatki julka, chodzi, przygląda się i obwąchuje.