CAVIARNIA

Dzisiaj waga obu spadła ale przestaje się martwić. Niestety nie otrzymałam z kliniki maila na moje pytanie co robić. Postanowiłam więc dokończyć lek. Dam im tydzień spokoju i wtedy je zważę. A potem pójdę sama na wizytę do pani Kasi i może ona zdecyduje co robić. Dziewczynki nadal są bardzo radosne i żywe. Jedzą i skaczą. Więc przyjmuje, że taka ich uroda. A przez ten czas będe im tu tworzyć nowy stały wybieg. Zobaczymy co mi wyjdzie.
Co do jeża to sama jestem ciekawa czy oni się lubią? Ani Amala ani Aloki nie uciekała z różowo-zielonego kapcia, gdy nawiedził je jeż. Owszem umykały z domku. A jeżysko niczego się nie boi i wszędzie wlezie. Tylko muszę ich mieć na oku bo się boję, że on się w końcu czegoś wystraszy i wystawi kolce a im biedusiom się dostanie.
A tu przykład jak on się do nich wczoraj śpieszył.

I ciągle koczował pod domkiem jak obie wlazły na pięterko.

Wczoraj siedziałam z dziewczynami i zostałam określona jako Dama ze świniami. Ale to nieprawda to tylko Cudne prosiaczki z Dużą. \


Proszę jakie cuda:

Dama ze swiniami jest fajnie
Marzenko a na trawce byłas?? Moje dziewczyny się zajadaja bo jakby co to wiesz, czwartek aktualny

Jolu byłam na trawce i przyniosłam troszeńkę mleczy i trawkę. Ale mało. Nie jest to zbyt dobra trawka niestety.

Normalnie Dama z Prosiczkami! Jeszcze tylko sznur pereł by się przydał Jeżyk zabujany w blondaskach, kto by się im oparł

Ja też zabujana w białaskach ... tylko one nie zabujane we mnie. Eh.
One lepsze od pereł. Obie uwielbiają wisieć mi na szyji. Już ponad miesiąc minął a truśki jak się mnie bały tak się boją. Na kolankach jest OK. Można poszczypać, potulić się i pozwiedzać łóżko ale przy łapaniu pisk, dramat. Jest niestety gorzej niż było i zawdzięczam to leczeniu. Ale nie poddam się. Będę o miłość białasek walczyć.

Z pewnością się do Ciebie przyzwyczają Już teraz jest pewnie lepiej niż ten miesiąc temu A jeżyk zakochany

O tak jest lepiej. W klateczce uciekają, ale jak wezmę je na łóżko są ciut odważniejsze. Jak mają domek, mostki to siedzą i patrzą a jak im wszystko zabiorę to Aloki biegnie do mnie i skacze mi na kolanka. Wtedy mogę ją troszkę pomiziać. Amala wtedy kręci kółeczka ale jak Aloki włożę do klatki to też woli przyjść na kolanka. Rozumiem z tego, że jak nie ma się gdzie ukryć albo jest się samemu to już lepsza ta straszna Duża.
A oto Amalka przed terrarium Wakusia. Troszkę stremowana, bo pierwszy raz puściłam ją po moim pokoju. Aloki nie zdążyłam zrobić fotki. Obie jednak robiły dokładnie to samo: zaglądały do jeża. A on śpi oczywiście.

No bo własnie juz dawno miałam pisac, ze niesprawiedliwe to jest... żeby Wakus zwiedzał terytorium dziewczyn, a one jego posesji nie
Marzenko naprawdę uważam, ze świetnie soę opiekujesz białymi, one wcale nie zastrachane To czasem takie charakterki są. Weź maja Zuzię.. przeciez ona do tej pory nie da się złapac w klatce!!! Czasem, ale to sporadycznie, da się łaskawie pogłaskać

Charakterne z pewnością! W końcu to siostry Amoliki
Niech pomyślę: ciekawskie, inteligentne, skoczne, panikary, jeśli je usiłujesz wziąć, po wzięciu przytulas i gadułki. Amolika pierwsza skojarzyła, że po wsadzeniu na wagę będzie imuniglukan - ja jeszcze strzykawki szukałam obok d..y, a ona już z ryjkiem w górę i do zassania gotowa Złapała strzykawkę jak orlica I cały czas tak zachłannie łapie

mądre po przybranej mamusi