CAVIARNIA

Niestety.
Jantar odszedł, spokojnie, u boku Pontusa. Nie dal rady.

http://www.forum.swinkimorskie.eu/viewt ... 23#p203623

Bardzo mi przykro
Obawiałam się, że tym razem niestety się nie uda..

Widziałem go około 18:00... już się wtulali.

Głupio to zabrzmi, ale Pontus po powrocie do domu przez godzinę nie odchodził od miski... Zgłodniał z emocji, widać...
Potem pochodził naokoło i poszedl spać.

Bardzo współczuje.... zrobiłaś wszystko co mogłaś. Miał kiedyś bardzo źle a u Ciebie był szczęśliwy. Przykro mi, że Pontus sam został, mądra świnka... dużo sił dla Was oboje

Pontus tak potrafi się przywiązać a kolejny raz musiał pożegnać przyjaciela

Powiem szczerze, że nie wiem, jak to jest naprawdę.
Wydaje mi się, że to przede wszystkim poczucie bycia szefem, alfą, odpowiedzialności za stado. Nie wiem, co się w tych świńskich głowach roi i układa. W każdym razie pocieszające jest, że Lord ma potężny apetyt -
- Ale dlaczego dajesz mi to, co niejadalne - czytaj: selera? - szepnął do mnie z wyrzutem.

Tego się bałam, ale teraz grunt to apetyt milorda, trzymajcie się kochani

porcella pisze:Powiem szczerze, że nie wiem, jak to jest naprawdę.
Wydaje mi się, że to przede wszystkim poczucie bycia szefem, alfą, odpowiedzialności za stado. Nie wiem, co się w tych świńskich głowach roi i układa.

Być może i pewnie nigdy do końca się nie dowiemy, ale jakiś instynkt nimi kieruje (choć my wolimy wierzyć, że to przyjaźń, przywiązanie - a może )

porcella pisze: W każdym razie pocieszające jest, że Lord ma potężny apetyt -

I niech tak zostanie