CAVIARNIA

Pokomplikowały się losy małych ślicznotek (no teraz to już nie takie małe bo rosną w tempie ekspresowym)
Okazało się, że Alaska ma chore serduszko, nieznacznie powiększoną lewą komorę , powiększony lewy przedsionek, niedomykalność zastawki aorty.
Miewa incydenty arytmi. Weterynarz dobrała leki i serducho pracuje już znacznie lepiej .
Świnka będzie do końca życia musiała mieć podawane leki dwa razy dziennie.
Oprócz tego zachowuje się tak każdy młody prosiek, jest radosna i dość energetyczna, uprawia poprcornig, lubi eksplorować nowe terytoria poza klatką
W sumie jest odważniejsza niż Fini. Spokojna na rękach, taki trochę przytulaczek.
Ale w tej kategorii Fini też jest niezła. Bardzo spokojna przy głaskaniu. Ogólnie taka wyluzowana świnka
Mieliśmy na dziewczyny wstępną rezerwację ale adopcja nie doszła do skutku więc obie wracają do gry.
Dalej się bardzo kumplują, więc ewentulana adopcja tylko razem.
Czekają na odpowiedzialny domek, który podejmie się opieki nad wymagająca świnką

Wrzucę w najbliższym czasie aktulane zdjęcia żebyście mogli popodziwiać

Dziewczyny spędziły u mnie święta oraz wakacje okołomajówkowe Jutro wracają do aldona70 i już czuję jak będzie bez nich pusto. Są bardzo pocieszne, ciągle coś robią, nie można się z nimi nudzić. Jeśli ktoś zdecyduje się na adopcje to z pewnością nie będzie żałował

pozdrowienia z Gliwic, od Alaski i Fini
dziewczyny rosną, ale już nie jakoś ekspresowo, i pięknieją
Alaska ma 712 g a Finlandia 810 g
Obie są dość ruchliwe, chociaż to nasz choraczek Alaska bardziej wariuje na wybiegach chmmmm
Obie gaduły i szantażystki jedzeniowe. Na rękach spokojne.
90 % czasu jest zgoda, chyba że jest rujka to bywają małe spięcia ale wystarczy wypuścić na wybieg i wszystko się uspokaja
czyli tradycyjny świńczy świat
niestety zainteresowania ślicznotkami nie ma
patrzcie jakie fajne prośki, czekają i nie tracą nadziei na domek

Śliczne mordki
Trzymam kciuki za świetny domek!

Miałam możliwość wymiziać dziewczynki i są wspaniałe!!! Zadbana świnka z chorym serduszkiem przy codziennym podawaniu leków może żyć dluuugie lata! Wspaniały charakter Fini i Alaski jest tego wart!

I co tam u dziewczynek?

w skrócie - są cudne
widać już ewidentnie jakie maja charaktery; Finlandia wychodzi na alfę klatkową, za to Alaska bardziej odważna na wybiegach
obie kochają wybiegi, jak rokładamy im mebelki i kocyki to one już na dwóch łapkach, pchają się do wyjścia.
gdyby nie to, że musza dzielić przestrzeń naszego pokoju z naszymi świniaczkami, to pewnie miałyby wybiegi cały czas
obie sa przytulaśne, ale Alaska szybciej się rozwala na kolanach w różne dziwne pozycje z wyciągniętymi nóżkami, czasem prawie zasypia przy głaskaniu
jest tez straszną gadułą, cały czas coś komentuje
grzecznie bierze leki (też to komentuje)
Fini jest większa, tak było od poczatku i ta różnica się utrzymuje, taki fajny bobasek z niej
w zasadzie obie są po prostu kwintesencją świnkowatości

dalej nie ma chętnych, od momentu jak wyszła choroba Alaski skończyły się w zasadzie pytania o nie
w najbliszym czasie będzie kontrolne badanie serduszka i mam nadzieję, że potwierdzi się, żę choroba jest pod kontrolą i stan jest stabilny
trzymajta kciukasy !

Jak serducho?
Takie prześliczne miziaki powinny być już w DS. Problemy kardiologiczne to w sumie nic wielkiego, jeśli chodzi o pielęgnację. Ot, leki podać i od czasu do czasu pokazać wetowi. A uroku osobistego tylko temu duecikowi pozazdrościć.

Dziewczyny na żywo są jeszcze piękniejsze, zdjęcia nie oddają w pełni ich uroku . Raz miziałam i mi mało, łatwo się w nich zakochać