CAVIARNIA

O, jaka dobra wiadomość!

Zapomniałam napisać, że 12.03 byliśmy na kontroli- Dr nie miała do Chruścika żadnych zastrzeżeń

Po Chruściczka przyjechała dziś jego nowa Rodzinka
Trzymam by się szybko zaaklimatyzował i polubił z Okkoto.

Nowy domek się wita Chłopaki od godziny 14 są razem w klatce, wygląda na to, że się jakoś dogadali. Chruścik bardzo potrzebował kolegi, ale zaskoczył mnie swoim charakterem. Podczas łączenia pierwszy podbiegł do Okkoto i zaczął na niego turkotać. Nasz ztary rezydent wykazał się stoickim spokojem i zajmował się konsupcją siana co jakiś czas okwikując młodego, który orbitował wokół niego jak satelia. Chłopaki wspólnie pozwiedzali przedpokój, pojedli siano, a następnie głowa w głowę położyli się spać. Pojawiły się nawet nieśmiale wyciągnięte stópki Chruścika. Na razie Chruścik bpi się każdego nowego dźwięku i szuka schronienia za Okkoto. W klatce chłopaki trochę na siebie pofurkotali (młody trochę zaczepia, kiedy starszy ma ochotę na leżakowanie ), ale wspólnie jedzą z miski, wspólnie jedzą siano, nie ma przeganiania z miejsca na miejsce, więc wszystko wskazuje na to, że będzie nimi dobrze.
Kilka słów o Chruściku u nas. Po jego wczorajszo-porannym milczeniu nie spodziewaliśmy się, jaki może być z niego gaduła! Mówi do siebie praktycznie cały czas odkąd spotkał się z Okkoto. Widać, że nabrał też pewności siebie, bo zagląda w każdy kąt w klatce i szuka co w niej jest ciekawego Chłopak ma mnóstwo energii, głównie je i spaceruje po klatce, chyba tylko na chwilkę się położył. Jest naprawdę uroczy Damy mu chwilkę, aby przyzwyczaił się do naszego domu i nowych dźwięków i zaczniemy kolankowanie. Tutaj też liczę na Okkoto, który jest mistrzem we wtulaniu się w człowieka - powinien dać dobry przykład koledze, który non stop szuka z nim kontaktu

Dziękujemy Silje za przemiłą wizytę w jej domu i możliwość zobaczenia tylu cudownych świnek - aż szkoda, że możemy mieć u siebie tylko dwie!

Ach, jakie cudowne wiadomości
Chruścik na pewno bardzo potrzebował towarzystwa i ogromnie się cieszę, że w końcu ma kolegę.
U mnie siedział cichutko jak myszka- teraz nareszcie rozwinął skrzydła

Mi też było bardzo miło Was poznać

Chłopaki byli dzisiaj u weterynarza. Okkoto - ze względu na kontrolę zatartego oczka, a Chruścik - ze względu na odkryte strupki na uszach. Okkoto jutro trafia w ręce pani okulistki, bo zmiana wymaga dalszego leczenia. Chruścik niestety ma nawrót grzyba więc smarujemy zmienione miejsca. Dodatkowo czujne ucho pani doktor uslyszało w jego malutki serduszku niewielkie szmery - do obserwacji, bo może z nich po prostu wyrosnąć. Zobaczymy, co nam przyniesie czas...

Szmery? A naszej Dr nic zaniepokoiło. Mam nadzieję, że mu to faktycznie minie.
Grzyb się przy stresie potrafi reaktywować, to fakt.
Zdrówka dla obu!

U Chruścika na szczęście nie pojawiają się żadne nowe ogniska grzyba - uszki cały czas smarujemy. Chłopak jest wulkanem energii - popcorninguje, nosi mebelki po klatce, wchodzi pod matę łazienkową i buszuje w żwirku. Wszystko go interesuje i nie wiem kiedy on śpi. Ma też inne umiejętności, bo w nocy zaczął nam ćwierkać Jest naprawdę cudowny. Na kolankach chętnie częstuje się przysmakami, ma zadatki na miziaka. Przez chwilę delektuje się głaskaniem, ale wiek zobowiązuje i zaczyna zwiedzać.

Chłopaki są naprawdę zgodni. Okkoto przestał już w ogóle turkotać na malucha, nie ma między nimi spięć o jedzenie. Jak jedzą, to jeden kawałek warzywa wspólnie. Chruścik nabrał pewności siebie. Nie ucieka na każdy dźwięk do kryjówek. Powiem więcej - razem z Okkoto zaczął mnie popędzać rano przy nakładaniu do miski śniadanka - kwiczy teraz jeden przez drugiego. To chyba duży postęp jak na tydzień w nowym domku.