CAVIARNIA

A powiem Wam w tajemnicy, że domek dla Nirwanki szykuje się wspaniały
I przecudna koleżanka, aaach!

Ale suuuper! Trzymam mocno kciuki!!!

Dziewczyny już po pierwszym łączeniu. Trochę na siebie "warczały" ale chyba się dogadają Nasza LUSIA tak tęskni za towarzystwem, że nie daje Nirwanie spokoju

Nie wyobrażam sobie, żeby się nie zaprzyjaźniły. Lusia jest cudowna

Po nocnych zgrzytach dziewczyny już się tak nie kłócą. Co prawda zdarzają się sytuacje kiedy szczękają na siebie zębami i się ganiają ale jest lepiej. Teraz degustują ogórka

Zatem uznaję że Nirwana została uratowana Jupiiiii!
Niech im sianka i jedzonka zawsze będzie powyżej uszu, miłości i głasków pod dostatkiem, a na cały domek spłynie morze miłości i szczęścia i dostatku!
Howgh!

Tak sobie po cichutku marzę, że może po przeniesieniu wątku do Uratowanych, Dom Stały zamieści tam zdjęcia, a wtedy wszyscy zobaczycie Lusię!

Trochę się martwimy, bo pomiędzy dziewczynami nie widać zbytniej przyjaźni. Nasza Lusia wydaje się być trochę przestraszona, Nirwanie zdarza się na nią naskakiwać. Obecnie śpią w dwóch przeciwległych kątach klatki i raczej trzymają się na dystans. Jak długo może to potrwać? Czy można jakoś pomóc im się zaprzyjaźnić?

Po prostu dajcie im czas. Oraz dwie miski, dwa legowiska i w ogóle wszystko podwójne. Miałam tak. Pomochały się z czasem całym sercem.
Trzymam.

Oj tak, co to jest jedna doba! Poza tym relacje w stadach bywają różne, ze wspomnę moje białe kluski przed erą Grubci... Panie musza ustalic między sobą, co i jak, a na to trzeba czasu.
A co do spania osobno, to moje do dzisiaj okupują każda inny róg klatki, a przytulały sie tylko raz, gdy klatka była znoszona po schodach przez dwóch dziarskich młodzieńców i troche sie bały.