CAVIARNIA

Szkoda, że chłopaki na drugim końcu Polski Ale jak ich zobaczyłam od pierwszego wejrzenia się zakochałam

Co tam u chłopców?

Rosną i przystojnieją
Ale domku nie widać.

To nie dobrze, może trzeba chłopców rozreklamować na FB

Poczekam jeszcze z tydzień, dwa. Jak nic się nie wydarzy, to pomyślimy.
Strasznie płochliwe z nich chłopaczki. Przyszły DS na pewno będzie musiał wykazać się dużą porcją cierpliwości na początku..
Wiadomo- jak się im poświęci więcej czasu, będzie brało na kolana częściej- to szybciej się oswoją.
Pewnie, że lepiej by dla nich było, gdyby ten swój domek mieli już. I troskliwą Dużą tylko dla siebie.

Póki co- siedzą przeważnie pod hamakiem, albo w tunelu. Po żarełko wychodzą dopiero, jak myślą że wyszłam z pokoju
Na rękach- dosłownie truchleją- siedzą, bo siedzą, ale tylko czekają, aż ich odłożę i wtedy od razu dają drapaka w jakiś ciemny kącik.

Witam Te świneczki do adopcji wyłącznie razem? Bo czasem na stronce jest że "do adpocji razem" albo do adopcji wyłącznie razem". Jest jakaś różnica? Pozdrawiam

Różnica chyba na tym polega, że jedne świnki są mniej a inne bardziej zżyte. Niektóre są ze sobą od zawsze. czasem kilka lat- takich nie rozdzielamy.
Grabek i Zyga akurat dobrze się dogadują- wolałabym ich nie rozdzielać. Przy adopcji osobno nie wiadomo, jakie będą relacje z innym kolegą- może łączenie się nie udać i świniak będzie siedział sam. Jeśli poszukujesz pojedynczej świnki jako kolegi dla swojego samczyka, to u mnie np. czeka Roy, lub Artu (kończymy leczenie)- obaj długowłosi. Tu jest ich wątek http://www.forum.swinkimorskie.eu/viewt ... =11&t=3787

No tak myślałam właśnie. Szkoda by było rozdzielać zakumplowane już świnki

Artu i Roy są do adopcji osobno- może Ci się spodobają . Grudziądz niedaleko
Ed- już wiem- szukasz krótkowłosej lub rozetka. Mamy dużo świniaczków do adopcji, na pewno któryś się spodoba- powodzenia

__________________________

Jedno z lepszych zdjęć, jakie mi się udało zrobić Grabkowi

I razem z Zygą

Znowu przyszła ze sprzętem, paraprazi jedna.. Kryć się! Nie wychodzimy.


Chłopaki śliczne, wciąż czekają.
Są naprawdę baaardzo płochliwi. Kiedy wchodzę do pokoju, w którym stoi ich klatka- nie wychodzą spod hamaka dość długo. Jak się krzątam przy sąsiedniej klatce, to jakiś czas nieśmiało wychodzą, w każdej chwili gotowi do odwrotu. Prawie zawsze siedzą razem przytuleni. Dziś robiliśmy manicure i pedicure.
Żeby im się nie nudziło- puszczam im radio. Ostatnio słuchali Radia Plus, ale coś im się poprzestawiało i ustawiła się pewna stacja z niespotykanie mocnym sygnałem Mam nadzieję, że nie zepsułam chłopaków.