CAVIARNIA

@Ronek przywiozła go wczoraj, siedzi w izolatce i wymyślają sobie z Cieciorkiem. Jedyny z czworga ma siłę w ten upał drzeć paszczę. Ale nadal sama słodycz puchata, bo podstrzyżone futro mu odrosło...
Ale do adopcji raczej będziemy szukać w Warszawie i okolicy, z przyczyn oczywistych, chyba, że uda się go sparować z jakimś młodziakiem. Ale to też karnawał na wulkanie, bo zanim jeden z drugim dorosną, to się mogą zjeść...

Na razie Ninio bez zmian. To znaczy dorasta i staje się stanowczy. Po dwóch tygodniach odpoczynku w samotności znowu go puszczam na wybiegi z moimi rezydentami i już wyraźnie widać, że niech nikt nie próbuje go zdominować. Ninio wtedy staje się drapieżną piłeczką, najpierw skacze, a potem zaczyna się odgryzać.
Ciecior już został pogoniony, natomiast z łagodnym Zetrosem są za pan brat.
Łączenie jest sprawą otwartą - warto spróbować, rezultaty nieznane. ... Jak to u półrocznych samców.

Parzcie, jaki jestem śliczny z tą kitą na zadku!

Wredne cudo! Z twarzy podobny do Marcelego...

zwierzur pisze: Wredne cudo! Z twarzy podobny do Marcelego...

Prawda?, to samo pomyślałam jak zobaczyłam te zdjęcia. Ale na szczęście jest tfu, tfu zdrowy zupełnie.

Ninio dojrzewa. Dojrzewa i porządnieje. Co nie znaczy, że jest mniej ruchliwy, czy coś, nie, no skąd. Ale już nie rwie się do bitki tak o.
Jest wyjątkowej urody, choć ciężko czasami się zorientować, gdzie przód, a gdzie tył, no i na zadzie ma fontannę z futra, która powoduje, że żywo przypomina kurę.
Za to na kolankach uwielbia (rzadkie u rozetek), lezie wtedy pod szyję, albo na ramię, układa się i mruczy jak kot (słowo daję!)
Oczywiście, z uwagi na poprzednie przygody byłabym zwolenniczką dużej ostrożności, ale zachęcam! Warszawa i okolice, no bo wiadomo, jak się pobije, to musi mieć gdzie wracać.
Opcja kastracji jest, ale na razie czeka, bo zmiany wyglądają obiecująco.

A to Ninio. Z przodu, z tyłu i z boku. No pieron w mietłę...

Piekny. Coś w typie Irki

Miałam okazję poznać Ninia i potwierdzam, jest jak kura Piękna świnia i bardzo sympatyczna, gada, kwika, zaczepia. Z tymczasem Jackiem na wybiegu zachował się bardzo uprzejmie. Brać, łączyć i podziwiać

Hop, hop, to ja, Ninio!
Dziecię białej kury i chryzantemy
Nie ma drugiego takiego potarganego w okolicy.
Rzeczywiście, były trudne chwile w moim życiu i kilku kolegów trochę oberwało, ale to na pewno była ich wina! Po co mnie straszyli i zaczynali? Przestraszyłem się i musiałem bronić, to chyba jasne. Ale to było tak dawno, że najstarsze kapibary nie pamiętają. Teraz jestem śliczny, liryczny i apetyczny - jak nie przymierzając Gołas o poranku https://youtu.be/IqdAbnnQm14 -
Popkornuję, wrzeszczę o jedzenie, rozmawiam z sąsiadami...
Bardzo jestem generalnie towarzyski, chociaż jeszcze dość nerwowy. I na kolankach też lubię się rozłożyć i nie siusiam!

Oto Ninio i jego futro.

Cisza w eterze...
Ninio jest prześliczny, ale zdaje się, że jego przygody zniechęcają potencjalnych chętnych...

Tu jako reklama ziółek dla świnek.