Kurczak też jest już bardzo stary, choć trzyma się świetnie. Jest ślepy na jedno oko, i jak przypuszczam, mocno przygłuchy, bo w czasie wakacji wystraszył Pulpecję, śpiąc jak niezywy na środku klatki.
Z Boemundem od śmierci Ututka mieszka "podrzutek" Kubunio, czarno-biała nibyperuwianka. Mimo upływu roku jest bardzo nieśmiały i bardzo niechętnie się pokazuje. Jest to świnka, której "nie ma" w klatce. Za to jest niewątpliwie najgrubszy z wszystkich moich świnek.
Z Tuniem mieszka inny podrzutek, Tymcio, Tymoteusz Rymcimci, od pewnego czasu zwany Wypierdkiem
. Dostałam go jako zachudzone, bliskie śmierci maleństwo ze sklepu, i odchuchałam. Tymcio nie urósł za dużo i mimo dwóch lat, jest rozmiaru trzymiesięcznego rasowego świnka, co stwierdziłam, goszcząc prze święta takie dwa. Testosteronu mu jednak nie brakuje, w związku z czym Tymcio dotychczas gryzł wszystkich samców, nawet młodszego Tunia - dopóki ten nie spuścił mu manta. Od tej pory są najlepszymi kolegami. Tymcio jest wiernym towarzyszem staruszka, praktycznie go nie opuszcza i stale siedzi przy nim w jednej norce, legowisku lub budce. Maluch ma, niestety, problemy z przerastającymi zębami, i juz kilkakrotnie miał korekcję trzonowców. Boemund też czasami ma kłopoty z zębami, ale nie tak tragiczne, jak Tymcio.
Poza tym, na stałe mieszka jeszcze z Kurczaczkiem Tankred, zdrowy i tłusty, klasyczny, gładkowłosy trikolor -mój ulubiony typ świnki, oraz dwa cuyie, najprawdopodobniej wieczne tymczasy, Pat i Pataszon, nazywane także skunksami albo piórnikami
.
.