CAVIARNIA

Imię świnki - Major
* Wiek świnki - pół roku max do roku (na czerwiec 2025)
* Płeć świnki - samiec w typie teddy
* Numer adopcyjny – 6438
* Stan adopcji - wolny (wrzesień 25)
* Informacje dot. adopcji zwierzęcia – do adopcji do innego samca

* informacje dotyczące diety: CC, siano - pozostałe smaki poznajemy stopniowo, a wiele jest jeszcze nieznanych
* Kontakt do osoby, u której przebywa świnka: Porcella - Warszawa; mail Porcella7@gmail.com

Świnki zostały odebrane podczas interwencji przeprowadzonej przez inną organizację i przekazane naszemu Stowarzyszeniu.
Zdrowy, bez pasożytów, wzmacniamy odporność i odkarmiamy. Charakter łagodny i spokojny.

Adopcja na zasadach Stowarzyszenia- obowiązuje wizyta przedadopcyjna i podpisanie Umowy Adopcyjnej
https://swinkimorskie.eu/wp-content/upl ... a-2024.pdf
Nie kieruję się kolejnością zgłoszeń! Dla świnek staramy sę wybierać jak najlepsze domki- spokojne, odpowiedzialne, zapewniające przestronną klatkę (min.120cm na dwie świnki), wybiegi, karmę wysokiej jakości oraz opiekę weterynarza specjalisty od zwierząt egzotycznych/nieudomowionych.

Procedura adopcyjna do poczytania: https://swinkimorskie.eu/adopcje/procedura-adopcyjna/

Aktualne zdjęcie - z 18-09-25:


Zdjęcie z lecznicy, przed przewiezieniem do DT razem z Zizurem - (po lewej)

Chłopcy dorobili się:
Major dziurek w skórze na pupie i grzbiecie;
Zizur złej opinii i decyzji o kastracji.

Niestety - jak to często bywa z samcami w okolicach pół roku i 800g wagi - pobili się. Ze dwa dni Zizur tylko ganiał Majora i ustawiał go jako podporządkowanego, co akurat zwykle musi nastąpić, ale gdy chłopcy urządzili pokaz walki w stylu Matrixa - czytaj okładanie się łbami w skoku - rozdzieliłam ich.
Zizur aż się trząsł z chęci dołożenia koledze - a właściwie każdemu, bo do dorosłych, starszych samców po sąsiedzku też podskakiwał z zębami. Major natomiast opór przypłacił kilkoma dziabami w zad i grzbiet. Nie było na co czekać.

Zapewne więc wątek zostanie rozdzielony, ponieważ Zizur utraci swe źródła testosteronu... i za 6 tygodni będzie mógł iść do adopcji do samiczki.
Major natomiast poleca się już

Major jakoś w przyszłym tygodniu zostanie przejrzany i skontrolowany, bo miał usg wnętrza świnki i wiadomo, że wnętrze ma w porządku. Czyni postępy jak na dzikusa spore - bierze ogórka z ręki i pozwala sobie podawać witaminę C bez protestu

Mamy pytania o niego

Majorek pojechał na kontrolę ogólną. Dorodna świnia, nieco nerwowa, wyniki bardzo w porządku, ale przy okazji wyszła nieduża torbiel tarczycy. Ze względu na znaczną płochliwość dostał Kalmaid i za jakieś dwa tygodnie będzie trzeba tę torbiel usuwać. Im szybciej, tym lepiej, póki się nie rozbuja i nie popsuje wyników krwi. ..
Bardzo jest to niemiła wiadomość - odwleka ewentualną adopcję o ładnych kilka tygodni...

Po dłuższym namyśle siły weterynaryjne doszły do wniosku, że torbiel jest nieaktywna, więc do obserwacji. Co oznacza, jak poprzednio, wstrzymanie procesu adopcyjnego, ale może obejdzie się bez operacji?

Donoszę, że siły weterynaryjne miały rację! Po torbieli (lub tym czymś) nie ma śladu, parametry całkowicie zdrowej świnki, a wygląd? Sami popatrzcie! Jak marzenie wielbiciela tedików!
Waży około kilograma, jest spokojny, nieco płochliwy, ale w spotkaniach z innymi samcami nie wykazuje agresji. Polecamy się!

Z Majorem jest tak: gdyby był człowiekiem, powiedzielibyśmy, że jest nadwrażliwy, trochę neuroatypowy itp. U świnek nie ma takich pogłębionych diagnoz, ale co jakiś czas trafiają się osobniki, dla których cały świat jest wrogi. Mija czas, ich towarzysze wyciągają się w relaksie na kolankach, a te stworzenia nic. Ruszysz ręką - już go nie ma, choć otoczenie bezpieczne i wszyscy obok wyluzowani. Major taki jest.
Porozmawiam z jakimś mądrym wetem, może coś wymyślimy?
Na razie poczekamy - Major w tym stanie nadaje się wyłącznie do baaaardzo doświadczonego domu i to w Warszawie, więc rozsądniej po prostu go wstrzymac.

porcella pisze: ↑01 lis 2025, 18:33 U świnek nie ma takich pogłębionych diagnoz, ale co jakiś czas trafiają się osobniki, dla których cały świat jest wrogi. Mija czas, ich towarzysze wyciągają się w relaksie na kolankach, a te stworzenia nic. Ruszysz ręką - już go nie ma, choć otoczenie bezpieczne i wszyscy obok wyluzowani. Major taki jest.
Porozmawiam z jakimś mądrym wetem, może coś wymyślimy?

U mnie Plamka taka jest. Jest u mnie od roku, niby są postępy ale tak jak piszesz - ruszysz ręką a ona już ucieka Jeśli wpadniecie na coś z wetami to daj proszę znać.

Ja też mam dwie takie świnki. Jedna wzięta na ręce zamiera i udaje, że jej nie ma. Druga próbuje uciekać. Obie nie lubią kontaktu z człowiekiem, za to kojąco działa na nie obecność innych świnek. Myślę że obie w poprzednich domach przeżywały ogromny stres (obie były zaniedbane, traktowane jak zabawki dla dzieci) i dalej w kontakcie z człowiekiem funkcjonują w poczuciu zagrożenia. Daję im czas. Mam nadzieję, że kiedyś poczują się naprawdę bezpieczne. Czego i Waszym świnkom życzę.

Moja Szyszka vel Aranel nadal w otwartej klatce zachowuje się, jakby zamieszkiwała zaplecze pefuwiańskiej restauracji, ale już przez kraty jest inaczej i na rękach potrafi się zrelaksować.
Mocno trzymam za Majora, jest przepiękny. Potrzebuje po prostu cierpliwych i wyrozumiałych Dużych.